Spring naar inhoud

Virtuele wereld deel 11 – In de praktijk

In de voorafgaande delen heb ik het principe van de virtuele wereld uitgebreid besproken.
Maar hoe werkt dit nu in de praktijk?
Om hier een goed idee van te krijgen laat ik je eerste een video zien die hier onder is weergegeven


Deze video geeft een goed idee van wat er tegenwoordig mogelijk is met de computer. De computerweergave is niet ver meer weg van de reële wereld zoals wij die kennen. Wetende dat de rekenkracht van computers elke twee jaar verdubbelt, kun je er van uitgaan dat er binnen 10 jaar geen verschil meer tussen een video game en een normal Tv beeld zit.   Natuurlijk zien wij het verschil wel met de werkelijke wereld omdat we het zien op een display of tablet.  Maar stel nu dat we het eigenlijk niet meer kunnen waarnemen wat het verschil is.  Stel je voor dat je werkelijk een deel van de game wordt.
Onwerkelijk denk je  ?   Bekijk de onderstaand de video maar eens.

Je ziet hier dat zelfs de beleving van een video game niet ver meer weg is van de werkelijke wereld. De combinatie van de twee, beeld kwaliteit en fysieke beleving, maken het dat je als mens straks compleet opgaat in de computergame. Het zal zelfs zo zijn dat als je een paar uur in de game zit, je na verloop van tijd niet meer realiseert dat dit niet de werkelijkheid is. De game is voor jouw als speler werkelijkheid geworden.
Het is misschien moeilijk te geloven maar de wereld die wij straks met onze computers kunnen realiseren, zoals hierboven beschreven, is exact de wereld waarin wij nu leven en die wij nu als werkelijkheid ervaren.
Alleen het is voor ons op geen enkele manier te bemerken dat wij in een virtuele wereld leven.
De rekenkracht van de virtuele wereld is zo groot dat werkelijk alles om ons heen tot in het kleinste detail gesimuleerd wordt. Maar ook tot het grootst mogelijke, het heelal.
Maar er is een groot verschil, wij hebben van onze ontwerpers een vrije wil gekregen en kunnen als speler in het spel onze eigen beslissingen nemen.
Maar de speler van het spel bepaalt wel voor ons in welke wereld ( omgeving) wij leven.  Deze spelers die ons dus eigenlijk besturen zoals de personen in de video de marinier besturen leven in een ander dimensie, zij leven buiten de werkelijkheid die wij kennen.
Stel dat zij leven in een oneindige wereld waar alles is en waar het menselijke spel de afleiding is.
Om dit te illustreren heb ik het hieronder in de vorm van een gesprek weergegeven.

Weet je, ik heb eens nagedacht … ik wil naar een groot pretpark vandaag

– Waarom zou je dat willen, we kunnen ook darten bijvoorbeeld.
  Dat is niet leuk, want ik gooi elke beurt 180.
– Bind dan een hand op je rug en probeer het dan .
  Dat maakt niks uit, dan gooi ik ook 180 en daardoor heb ik er geen plezier in.
 
Die oneindige wereld heeft ook zijn nadelen, we hebben alles , we kunnen alles, en we weten alles.
Er is eigenlijk geen enkele uitdaging voor ons.
 
Eigenlijk zouden wel een computerspel moeten ontwerpen met spelers die niet oneindig zijn en dus ook niet alles kunnen. Dit zou leuk zijn.  Dan kunnen we ook eens ervaren hoe het is als er eens iets mis gaat of niet lukt!
 
De spelers zijn dan verbonden met ons via internet en wij kunnen mee kijken en beslissen.
– Maar hoe gaan we dat doen?
 
We ontwerpen een wereld met zeeën, land en rivieren.
Daar laten we licht schijnen en we laten het dag en nacht zijn.
 
Verder zullen er verschillende dieren zijn, wilde en tamme dieren
Hier plaatsen we onze avatars, die voor ons deze wereld zullen beleven en voelen
 
Deze avatars, mensen, zullen niet weten dat zij in het menselijke spel zitten.
Het moet voor hen zo reel zijn dat zij dit zullen bemerken.
 
Door gebruik te maken van holografische projecties zullen zij alles om hen heen
als materie waarnemen. 
De levenswegen zullen we vast leggen in het alles omvattende veld
 
En we creëren een brein voor elke avatar.
Door dit brein, dat als een soort computer processor werkt, projecteren wij de holografisch beelden in de buiten wereld. 
 
We downloaden als het ware de beelden uit het veld naar de hersenen, die er vervolgens een holografische projectie van maken.  
De avatar gebruik zijn zintuigen om te controleren waar hij zich in de projectie bevindt.
 
– Geniaal, op deze manier kunnen wij ervaren wat eindigheid is !
 
Je zult misschien denken, wat een belachelijk verhaal. Maar het is niet meer belachelijk dan wat in veel religies wordt verkondigt. De wonderen die in de bijbel staan die eigenlijk niet te verklaren zijn. maar op deze manier heel makkelijk te realiseren zijn. Daarnaast wordt overal in de wereld gesproken over een god of goden die in een hogere dimensie leven en ons leven sturen.
Wij zijn het sterfelijke evenbeeld van onze creërders en wij beleven het leven als ervaring voor onze spelers in de hogere dimensie.
De spelers die het menselijke spel spelen.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.