Alle levende wezen hebben cellen die DNA bevatten. DNA bevat de informatie hoe een levend organisme er uit ziet. De  kleur van het haar en ogen, de vorm van het lichaam en of je een man of een vrouw bent. Maar ook of je een erfelijke afwijking hebt.

Dit DNA bestaat uit een string van eiwit structuren in de vorm van een dubbele helix (string)

Deze stringen bevatten de code voor de desbetreffende cel en de eigenschappen van deze cel.

Op een unieke manier wordt deze informatie opgeslagen in de cel. namelijk door combinaties van eiwit combinaties.

Deze combinaties vormen hiermee een soort software programma wat zich elke keer als een cel deelt kopieert naar de nieuwe cel.

We weten wat de functie van 3% van het DNA is en dit is ook al bijna geheel in kaart gebracht. In deze 3 % liggen alle eigenschappen van het hele lichaam vast. Maar van de andere 97% die tot op heden geen duidelijke functie lijkt te hebben weten we echter bijna niets.Deze rest werd ook wel “junk”DNA genoemd (afval).

Maar er zijn steeds meer aanwijzingen dat dit DNA juist nog veel meer belangrijke informatie bevat. Want hoe kan een cel nu weten op welke plek die in het lichaam moet bevinden en hoe deze cellen samen bijvoorbeeld een vinger of een hand moeten vormen.

Dit kan eigenlijk, in mijn ogen, als de vorm van het lichaam vast ligt in dit DNA. De manier waarop dit volgens mij gebeurt is in een de vorm van een hologram.
Voor de duidelijkheid een hologram is een 2 dimensionaal beeld ( foto) die wij waarnemen als 3 dimensionaal. ( ruimtelijk)  We kunnen een hologram van meerdere zijden bekijken en bewegen.Maar de informatie die dit hologram opbouwt is door middel van een golfen patroon vastgelegd op de foto.
Als je dit ziet in normaal licht is het een wirwar van van golfpatronen waar eigenlijk niks van te maken is.
Alleen door dit golven patroon te beschijnen met een laser ontstaat het 3 dimensionale beeld.

Deze wir war aan informatie is nu wat ik denk de informatie in ons DNA die een holografisch beeld van ons zelf bevat. Door deze informatie te gebruiken kan elke cel in ons lichaam zijn positie bepalen en welke functie die heeft in ons lichaam.

Maar omdat dit beeld is bepaalt op een soort digitale informatie in het DNA is hiermee ook de link gelegd naar de virtuele wereld. In onze wereld is alle informatie vastgelegd in holografische informatie (beelden) die door onze hersenen omgezet worden in “werkelijke wereld “voor ons zelf.

Het DNA is dus eigenlijk een soort zelfstandig software programma wat zich beweegt in de virtuele wereld.