Hoe kun je nu eigenlijk bewustzijn omschrijven, maar voor al wat is het eigenlijk?

Over bewustzijn bestaan meerdere opvattingen die op verschillende manieren uitgelegd kunnen worden.

In het religieuze wordt bewustzijn vaak gezien als de ziel van een persoon en daarmee de verbondenheid met god. In de New Age wereld wordt bewustzijn gezien als het hoogst bereikbare, het boven je zelf uitstijgen.

In gewoon Nederlands betekend het volgens de Dikke van Dalenbe·wust·zijn (het; o)

het beseffen en kennen van het bestaan van iets of van zichzelf

Kortom voor bewustzijn is niet een makkelijke omschrijving te vinden. En toch is er iets wat ons als mensen stuurt in het leven. Vaak wordt aangenomen dat bewustzijn gewoon ontstaat in de hersenen als een wezenlijk iets in ons bestaan.Maar er bestaan ook verhalen van mensen die buiten hun lichaam zijn getreden en zich zelf hebben waargenomen. Zo is er een verhaal van een vrouw die zich zelf op de operatie tafel heeft zien liggen tijdens de operatie.Zij kon ook nadien exact vertellen wat iedereen in de operatiekamer had gezegd en gedaan.
Nu is voor het zeggen natuurlijk wel een redelijke verklaring dat je oren altijd wel blijven werken en dat je misschien in je onderbewustzijn de hele operatie hebt meegekregen. maar de vrouw kon ook vertellen wat de verschillende personen in de ruimte hadden gedaan die zich buiten haar gezichtsveld op de operatietafel bevonden.

Dit maakt het bijzonder want als het bewustzijn zich alleen nesteld in het lichaam zou deze vrouw dat nooit hebben kunnen waarnemen en navertellen. Zo zijn er meerder verhalen van mensen die buiten hun lichaam treden bijvoorbeeld na een auto ongeluk en zichzelf op de brancard zien liggen.

Het is hierdoor aannemelijk dat ons bewustzijn zich buiten ons lichaam bevindt, maar in normale doen zich altijd laat ervaren als een deel van dat zelfde lichaam. Ons bewustzijn is eigenlijk de waarnemer van ons lichaam in deze wereld. En juist die waarnemer is een heel belangrijk onderdeel in de virtuele wereld.

Want deze waarnemer beleeft het leven om ons heen door middel van ons lichaam ( de avatar)

In vorige delen heb ik uitgelegd dat alles om ons heen een holografische illusie is die voor een ieder wordt opgebouwd om het vervolgens te beleven als zijnde realiteit. En dat deze holografische illusie wordt opgebouwd vanuit het alles omvattende veld.

Nu de waarnemer ( de speler van het menselijke spel) is “iets” aan de joystick die ons leven bestuurd.
Wij als avatar beleven het spel en ervaren dit door onze zintuigen als realiteit.

In dit model wordt dit weergegeven. Ons waarnemer (Consciousnes) geeft aan het al omvattende veld door wat onze realiteit zal zijn.

Om het nog wat beter te visualiseren het volgende plaatje

Onze realiteit wordt gecreëerd door het alomvattende veld dat weer aangestuurd wordt door het bewustzijn
( de waarnemer)

Bewustzijn is dus eigenlijk allesbepalend in onze werkelijkheid. Het is de werkelijkheid.  Uit de eerder behandelde Kwantumtheorie hebben we kunnen zien dat alle materie om ons heen pas werkelijkheid wordt als er een bewuste waarnemer naar kijkt.  Dit wordt nu ook algemeen geaccepteerd door de wetenschap met de aanmerking dat over wat nu het bewustzijn is geen uitsluitsel gegeven kan worden

Dr Andrew Newberg, directeur van het Centrum voor Spiritualiteit en Neurowetenschappen aan de Universiteit van Pennsylvania, zegt ​​…

 “Op de vraag, of we gewoon leven in een grote ‘Hologram’ is niet per se een goed antwoord voor …. Het is denkbaar dat dit alles eigenlijk gewoon een grote illusie is …. Wat is de relatie tussen bewustzijn en materiële werkelijkheid – of de materiële wereld daadwerkelijk kan worden afgeleid uit een bewustzijnsrealiteit, of bewustzijn zelf ook de fundamentele stof van het universum zijn, zo te zeggen, in plaats van de koude, donkere materie ‘of andere aspecten van de zaak waar die natuurkundigen op zoek naar was? … Misschien heeft het iets te maken met bewustzijn. In dit verband, dan kunnen we echt denken over het universum als meer een staat van bewustzijn … veel meer dan de materiële werkelijkheid die we normaal kijken. “

Ons universum is het resultaat van ons bewustzijn en niet omgekeerd.  Je kunt dus zeggen” ik besta dus ik denk.” in plaats van” ik denk dus ik besta”

We worden dus eigenlijk bestuurd door onze waarnemer (bewustzijn) die ons leven bepaald in deze realiteit.
Als voorbeeld kun je bijvoorbeeld de relatie tussen de astronauten op de maan zien en het controlecentrum in Houston. In dit voorbeeld is het controlecentrum de waarnemer ( bewustzijn ) en de astronaut ben jij zelf.
De ruimte tussen hen is het alomvattende veld.

Dit is een leuke vergelijking want in de eerste plaats heeft het de waarnemer je naar de maan gestuurd, maar het is in deze reis ook je beste vriend in dit avontuur

Het model van de virtuele wereld in een notendop;

Je “waarnemer” kiest voor jou de ervaring uit het al omvattende veld, en stuurd die als een frequentie patroon naar je hersenen.   Je hersenen ontvangen dit patroon en vertalen dat naar de werkelijkheid om je heen. Die jij dan weer vervolgens waarneemt als zijnde jouw fysieke werkelijkheid om je heen.

Je “waarnemer” is dus je bewustzijn en je persoonlijke gids in dit leven die voor jouw al je ervaringen heeft uitgestippeld.

Om dit idee te ondersteunen wil ik je het volgende wetenschappelijk experiment meegeven.
Het werd in de jaren 70 uitgevoerd door een arts in America.

Een vrijwillger ondergaat een experiment waarbij de hersenen werden blootgelegd en waarbij de arts vervolgens de vrijwilligers met een naaldje in de vinger prikt.
Door middel van een eeg scanner wordt vastgelegd wanneer de hersenen het signaal van de vinger doorgeven en de proefpersoon dus de pijn ervaart.
Vervolgens wordt het experiment omgedraaid en wordt nu het plekje in de hersenen geactiveerd die verantwoordelijk zijn voor de pijn belevingen in de vinger. De proefpersoon ervaart die stimulering als zijnde de prik in de vinger.

Nu komt het mooie aan dit experiment.  Je zou denken dat als de arts de proefpersoon in de vinger prikt er een kleine vertraging ontstaat voordat de hersenen dit oppikken en de pijn doorgeven. Aan de andere hand zou je denken dat het stimuleren van de hersenen direct een pijn ervaring zou geven.

Nu het omgekeerde is waar.  bij het prikken in de vinger zit er geen enkele vertraging tussen het toedienen en de pijnervaring door de proefpersoon. Andersom ontstond er wel een vertraging tussen het direct stimuleren van de hersenen en de pijnervaring door de proefpersoon van soms wel 2 seconden.

Hoe kan dit nu ?  Ons bewustzijn ( de waarnemer) weet namelijk allang wat er gaat gebeuren. Hij heeft tenslotte de ervaring uitgestippeld. Op moment dat de vinger geprikt wordt wist de waarnemer dit al en heeft de hersenen hier al op voorbereidt door direct te reageren. Aan de andere hand is het stimuleren van de hersenen iets wat buiten onze normale zintuigen omgaat en hierdoor moet de pijnbeleving eerst opgebouwd worden in de ons omringende werkelijkheid. De pijnprikkel moet als het ware eerst worden gedownload van het alomvattende veld voordat de proefpersoon de prikkel kon ervaren.

Een ander heel duidelijk experiment betreft het bekijken van beelden op een computer. Het betreft twee soorten beelden. Ten eerste zijn er beelden die als schokkend ervaren worden zoals verwondingen, oorlogsbeelden en ander nare dingen. Ten tweede zijn er beelden waarvan verwacht mag worden dat deze geen schrikreactie opleveren zoals bijvoorbeeld een mooi landschap of iets dergelijks.
De proefpersoon wordt verbonden met allerlei apparatuur die er voor bedoelt is om de reactie van het lichaam op deze beelden te registreren.  Nare beelden leveren stres op en fijne beelden weinig of geen reactie.

De beelden worden voor de duidelijkheid door een computer totaal willekeurig gekozen op willekeurige tijdstippen. De proef persoon hoeft alleen maar te kijken.

Tot grote verbazing van de onderzoekers bleken de proefpersonen al 2 a 3 seconden voordat het beeld door de computer gekozen werden al een lichamelijke reactie te geven die bij de volgende foto behoorde.
Zij konden dus voorspellen, onderbewust, wat de volgende foto zou zijn. Terwijl de computer deze nog niet had gekozen.

Ons brein creëert de werkelijkheid om ons heen door inbreng van de waarnemer via het alomvattende veldHet volgende deel zal gaan over de ontwerpers van het alomvattende veld en dus het menselijke spel