Maar nu wordt de zelfde test herhaald met een dubbele spleet zoals hierboven. Je zou dan verwachten als de deeltjes massief zouden zijn dat er twee streepjes vormen achter de plaat.  Nu dit gebeurt dus niet. Er vormt zich een golfpatroon achter de plaat. de deeltje gedragen zich dus als golven in plaats van massieve deeltjes. Maar om het raadsel compleet te maken zetten we nu een sensor bij een van de speten om te detecteren wanneer welk deeltje door welke spleet gaat en wat schetst onze verbazing ?  Vanaf het ene op het ander moment, als er dus geobserveerd wordt, veranderd het golfpatroon in een streepjes patroon.Wat toont dit nu eigenlijk aan? Het zegt ons dat materie pas materie wordt als er naar gekeken wordt. Wat jij dus ziet is er pas als jij er naar kijkt ! Dit experiment is ontelbare malen herhaald en opnieuw uitgevoerd met telkens de zelfde resultaten. Je kunt er ook heel veel van vinden op internet.

Een goed filmpje hierover

We kunnen dus eigenlijk zeggen dat onze wereld pas reëel is als we er naar kijken.

Een andere aanwijzing is te vinden in ons eigen brein. Ik heb dit ook al eens in een eerder artikel aangehaald maar zal het voor de volledigheid nogmaals bespreken.

Neurochirurg Dr Lasley deed in de jaren 20 experimenten met ratten waarbij hij hun een bepaalt kunstje aanleerde. Vervolgens nam hij operatief een stukje van de hersenen van de rat weg. Daarna keek hij of de rat het kunstje nog kende. Hij deed dit bij heel veel ratten waar hij telkens een ander deel van hun hersenen wegnam. Uiteindelijk moest hij concluderen dat het helemaal niets uitmaakte welk deel hij verwijderde, maar dat de rat altijd zijn kunstje nog kende.  Destijds wist men niet wat men hiermee moest.

In de Jaren 70 verdiepte een oosterijkse arts, Dr Pribram, zich in deze materie en kon eigenlijk niet verklaren hoe dit mogelijk was. Tot dat hij een interview zag met een kwantum geleerde die over de kwantumdeeltje sprak, en dit vergeleek met een hologram. Een hologram heeft namelijk een heel belangrijke eigenschap. Hoe klein je een hologram ook maakt, doormidden knippen, het blijft altijd alle informatie behouden over het 3D object. Hij nam deze gedachte en vergeleek het brein met een hologram. Ons brein bewaard alle informatie in de vorm van een hologram, het maakt niet uit welk stukje je weghaalt ons het brein bewaard altijd zoals bij een hologram het volledige plaatje.
Onze hersenen werken dus als een hologram. Dit verklaart ook waarom onze hersenen zoveel gegevens kunnen bewaren en ook waarom dit heel snel beschikbaar is.

Een hologram is namelijk het verschil tussen twee coherente lichtstralen. Dit geeft een bepaalt golfpatroon.En dit golfpatroon bewaren wij in onze hersenen.  Als er nu een prikkel komt via onze zintuigen wordt dit patroon vergeleken met de opgeslagen patronen. Nu is het zo dat frequentie patronen die gelijk zijn , of bijna gelijk zijn elkaar versterken. Nu dit is precies wat er gebeurt. als er een prikkel komt die lijkt op een opgeslagen patroon wordt dit versterkt en wordt die herinnering direct naar voren gehaald.

Maar je zult zeggen , leuk dat die hersenen nu zo werken maar waar zit de verbinding met de virtuele wereld?  Nu dat komt in het volgende experiment naar voren.  Dr Libet van de universiteit van Californië deed ook in de jaren 70 een experiment met proefpersonen. Hij experimenteerde met open hersenchirurgie. Hij stimuleerde direct gebieden in de hersenen die correspondeerde met ledematen.

Het experiment gaat als volgt.  Libet prikte de proefpersoon in zijn kleine vinger en keek welk gedeelte van de hersenen daarop reageerde.  Vervolgens draaide hij het geheel om. Hij stimuleerde de hersenen en keek wat de pijn reactie was bij de proefpersoon. Nu je zou denken dat het even duurt voordat de pijnprikkel arriveert in de hersenen en dat omgekeerd de stimulering direct een pijnreactie zouden geven. Nu het omgekeerde bleek waar te zijn. Het blijkt dat als de vinger geprikt werd dit direct in de hersenen een reactie gaf. en andersom duurde het soms tot 3 seconde toto dat de proefpersoon pijn voelde na stimuleren van de hersenen.

Als je er van uit gaat dat ons bewustzijn zich nestelt in onze hersenen zou dit niet mogelijk kunnen zijn.
De theorie is nu het volgt. Er is geen “buitenwereld” voor onze hersenen die reel is. Onze hersenen creeren de “buitenwereld” zelf.    Dit is een holografische projectie.

Het werkt als volgt.  alles wat we kunnen ervaren en mogen ervaren wordt door ons onsterfelijke ziel bepaald. De gebeurtenissen worden vervolgens “gedownload”vanuit het alomvattende veld in onze hersenen.  De hersenen maken hieruit vervolgens een holografische projectie die wij bewust ervaren als onze werkelijkheid. Wij nemen deze werkelijkheid ook waar met onze zintuigen. Samengevat wordt alles wat ervaren eerst gedownload naar onze hersenen waarna, met een kleine vertraging, deze “daarbuiten”geprojecteerd wordt. Voor ons om dit te ervaren.
Nu dit verklaard nu ook waarom het dus even duurt voordat de proefpersoon de prikkel voelde na de directe hersenstimulatie. De projectie moet nog opgebouwd worden eer we het kunnen ervaren als werkelijkheid. Andersom is het prikken in de vinger al de werkelijkheid voor ons.

Bij het vierde experiment worden aan proefpersonen plaatjes vertoont van of verschrikkelijke beelden of van beelden waarop een milde reactie verwacht mag worden.  De proef persoon wordt via allerlei apparatuur aangesloten op een computer die precies registreert wat de lichamelijke reactie is op de beelden. Vervolgens bepaald een andere computer op een willekeurige manier welke beelden er worden vertoond. Nu is het opmerkelijke aan dit experiment dat alle proefpersonen onderbewust al weten welke foto er vertoont gaat worden. Hun lichaam geeft namelijk al een reactie voordat de foto gekozen is en dus vertoont wordt. Ons onderbewustzijn, de onsterfelijke ziel, weet dus al wat er gaat gebeuren. Sterker nog deze heeft bepaald wat je zult ervaren.

Kijk voor meer info op deze link : http://www.niburu.nl/paranormaal/5614-ieder-mens-beschikt-over-bovennatuurlijke-vermogens

Al met al is onze werkelijkheid dus zeer relatief. We hebben een onsterfelijke ziel die ons levenspad in het menselijke spel bepaald voor jou om dit te ervaren. In het volgende deel over dit onderwerp wil ik nog ingaan op het totale plaatje en het idee achter de holografische en virtuele wereld.