Een van de grootste mysteries in onze wereld is het bestaan van zwarte gaten in ons heelal en het bestaan van zwarte materie.

Zwarte gaten zijn eigenlijk niet te verklaren volgens de theorie van Einstein. In een zwart gat verdwijnt alles tot in een oneindig zware massa. Zo zwaar dat er niets mee kan ontsnappen uit een dergelijk zwart gat.

Hier ligt nu het grote probleem. waar blijft uiteindelijk al die massa en energie in zo’n zwart gat? Als we, zoals ik denk, in een virtuele wereld leven is dit misschien een doorgang naar een andere dimensie . Een hoger game niveau. Of een parallelwereld naast onze eigen huidige belevingswereld.

Uit recente berichtgeving van geleerden die zich hierin verdiept hebben. blijkt dat aan de rand van een zwart gat alle informatie van wat in het gat verdwijnt opgeslagen wordt in een 2 dimensionaal vlak.

Als je dan weet dat een 2 dimensionaal vlak met informatie de bron is voor een hologram dat weer de basis is voor de virtuele wereld. Waar alles gebaseerd is op een holografische projectie van de voor ons aanwezige werkelijkheid.

Een andere belangrijke aanwijzing voor een holografische wereld is in mijn beleving de aanwezigheid van zwarte materie en zwarte energie.

Zwarte materie is volgens de geleerden in ons heelal aanwezig omdat anders alle zichtbare massa “sterren en planeten”heel snel van elkaar weg zouden vliegen en alles als het ware uit elkaar zou vallen. Deze materie is echter voor ons totaal niet zichtbaar.

Hoe kan dit? Neem in gedachten eens een monitor. deze heeft een bepaald aantal pixels die allemaal een bepaalde kleur kunnen aannemen maar in principe zwart zijn. Of in een wat ander beeld zou je kunnen denken aan een game omgeving. Waarbij de omgeving wordt opgebouwd uit pixels. Een matrix (raster) van mogelijkheden. Waarvan wij maar een gedeelte nodig hebben om een beeld op te bouwen. De rest is dus niet zichtbaar maar wel potentieel aanwezig. Kijk daar hebben we de verklaring voor onze zwarte materie. een raster van mogelijke aanwezigheid van massa en energie.

We leven dus in een omgeving die bestaat uit een matrix van beeldpunten waarin de wereld om ons heen wordt opgebouwd als een holografische projectie.

Van af het kleinste deeltje tot aan het totale universum is onze omgeving opgebouwd uit een virtueel beeld wat wij ervaren als echt.

In het volgende deel zal ingaan op de beleving van alle dag, onze dagelijkse beleving van de wereld om ons heen en hoe die tot ons komt.