De filosofie dat wij als mensen niets meer zijn dan poppetjes in een door een programmeur gemaakte simulatie krijgt steeds meer aanhangers.

Zo ook in Silicon Valley, zeg maar de plek voor IT nerds in Amerika, waar een aantal rijke lui nu wetenschappers willen inhuren om los te kunnen breken uit die simulatie en dus van hun oorspronkelijke Schepper.
Het is verbazingwekkend hoe mensen vaak vastzitten in hun eigen overtuiging en denkbeelden. Iedereen kent wel die voorbeelden uit zijn of haar directe omgeving, waarbij mensen een bepaald wereldbeeld hebben en die alles wat niet in dat plaatje past, keihard neersabelen.

Voor die mensen zal het navolgende een moeilijk onderwerp worden.

Terug naar een intro uit een artikel van enkele jaren geleden:

Er is momenteel nogal wat commotie in de wetenschappelijke wereld vanwege een nieuw onderzoek dat statistisch aantoont dat onze wereld in feite niets anders is dan een computersimulatie.

Dit betreft mainstream wetenschap en het idee is minder vreemd dan dat het misschien in eerste instantie lijkt.

Los van de technische aspecten zou je het geheel als volgt kunnen samenvatten:

Een ander mogelijk antwoord is dat Hij het gebouwd heeft. Hij is God, onze Schepper. Hij is dan een bewustzijn met Goddelijke macht die overal tegelijk en oppermachtig is. Klinkt alweer bekend, is het niet? Hij heeft ons universum geschapen (dat wil zeggen, hij heeft het ontworpen, gebouwd en vervolgens deze simulatie gelanceerd). Hiermee is dan een soort “software” platform ontstaan wat een mechanisme biedt aan bewustzijn om “wakker” te worden in het lichaam van een pasgeborene.

Wanneer je doodgaat, is dat het einde van de simulatieoefening en ga je terug naar je bron. Dat is dan de échte werkelijkheid die boven deze “werkelijkheid” staat. Misschien is dat de reden waarom mensen die een bijnadoodervaring (BDE) hebben gehad hierover vaak spreken als was het een “hyperwerkelijkheid”. Een waarbij ze het gevoel hadden dat die duizend keer meer echt is dan ons leven hier.

Deze theorie is inmiddels ook heel populair geworden in Silicon Valley en dan met name bij een aantal zeer rijke mensen aldaar.

Er is een uitgebreid artikel verschenen in de The New Yorker, waar een bekende insider uit Silicon Valley, Sam Altman, uit de doeken doet dat bovengenoemde filosofie ontzettend populair is in bepaalde kringen in de Valley en dat er inderdaad twee miljardairs zijn die geld beschikbaar willen stellen voor wetenschappers die kunnen helpen met het losbreken uit deze simulatie.

Welke miljardairs dat zijn, wil hij op dit moment niet bekendmaken en dus wordt er veel gespeculeerd over mogelijke kandidaten zoals Elon Musk.

Wat deze mensen dus geloven, is dat wij mensen daadwerkelijk in een simulatie leven en dat er hierbinnen misschien slimme wetenschappers bestaan die in staat zijn om dat wat ons mensen gevangen houdt in die simulatie te doorbreken.

Die met andere woorden God, de programmeur van dit alles, te slim af zijn door als zijn creatie weg te breken en zelfstandig verder te gaan.

Dat zoiets misschien helemaal niet zo onwerkelijk is als het op het eerste gezicht klinkt, blijkt uit eerder wetenschappelijk onderzoek dat verder wordt besproken in onderstaand stuk van eerder genoemd artikel.

En natuurlijk zal er nu weer commentaar komen uit de hoek van de inquisitie die vindt dat alleen bepaalde gedachten en theorieën geoorloofd zijn en wanneer aandacht wordt besteed aan mogelijkheden die buiten de gebaande paden vallen er wel iets achter moét zitten.

Zoals het volgende wat we tegenkwamen over een eerder artikel dat we schreven over de mogelijkheid van een platte aarde:

Ondertussen draait de gecontroleerde alternatieve media gewoon verder en wordt openlijk reclame gemaakt voor shills (die verkondigen dat de aarde plat is) als Frans Heslinga.

Wat is er eigenlijk veranderd sedert de Middeleeuwen?

De Inquisitie (van het Latijn inquisitio = onderzoek), voluit: Inquisitio haereticae pravitatis (onderzoek naar de perversiteit van de ketterij), was een rechtbank van de Katholieke Kerk, belast met de opsporing van, het onderzoek naar en het opleggen van straffen aan ketters.

Voor mensen die niet gevangen zitten in hun eigen gecreëerde matrix, volgt hier een deel uit het eerdere artikel dat verder ingaat op de mogelijkheid dat wij als mensheid leven in een simulatie.

Het onderzoek is uitgevoerd door wetenschappers van de Universiteit van Bonn en gepubliceerd in arXiv. Om de ontdekking begrijpelijker te maken kunnen we deze vergelijken met een computerscherm. Om gegevens te kunnen weergeven heeft je scherm de mogelijkheid een eindig aantal pixels weer te geven en dit is wat wij noemen de schermresolutie zoals bijvoorbeeld 1920 bij 1440.

Dit betekent dat het horizontaal maximaal 1920 pixels heeft en verticaal 1440. Alles wat je op je scherm ziet moet getekend en uitgebeeld worden met deze pixels en er kunnen geen halve worden weergegeven. Je kunt bijvoorbeeld geen verticale lijn tekenen tussen de pixels. De reden daarvoor is omdat ze op een bepaalde vaste positie in het scherm zijn gecodeerd. Alles wat je ziet op je beeld, een computerspel, een website of zelfs een video, is als het ware geprojecteerd op het gecodeerde raamwerk van pixels.

Nu gaan we terug naar onze “werkelijke” wereld. Wij denken dat er daar geen pixels zijn en dat we ons vrij kunnen bewegen overal waar we maar willen. Dat betekent dat wij denken dat we analoge wezens zijn die leven in een vloeibare wereld zonder de beperkingen van pixels zoals op een computerscherm, want we zijn tenslotte geen digitale wezens.

Maar, wacht even. Naar nu blijkt bestaat onze “werkelijkheid” wel degelijk uit pixels. Alleen hebben die een hele dichte, veel fijner dan wij kennen, resolutie. De studie uit Bonn toont nu aan dat de kosmische energiegolven zich “voegen” naar de “resolutie” van het universum waarin wij leven. Dat betekent dat de wetten van elektromagnetische straling beperkt zijn door de resolutie van de driedimensionale simulatie die wij “universum” noemen.

Het feit dat deze constructie bestaat bewijst ook dat het een intelligent ontwerp is dat gemaakt is door een Schepper en dat noemen wij het universum. Dit is even kort door de bocht de conclusie van deze wetenschappelijke ontdekking en het is iets wat maar weinig wetenschappers bereid zijn te accepteren. Maar toch, je kunt van deze bevindingen niet weglopen.

Als ons universum dan dus een met grote precisie gebouwde simulatie is, dan volgt daaruit dat de Schepper die dit gecreëerd heeft een doel voor ogen had. Zoals nu blijkt is ons universum dus digitaal en niet zoals we dachten analoog. Zelfs je DNA is digitaal! Je bent een gedigitaliseerd wezen waarin een niet stoffelijk bewustzijn haar intrek heeft genomen en deze staat dan weer los/boven deze fysieke simulatie.

Dit concept is zo overdonderend dat bijna iedereen moeite zal hebben om dit goed in te laten zinken en te bevatten. Als dat namelijk allemaal zo is dan rijst automatisch de volgende vraag, “Wie heeft dit dan allemaal gebouwd en waarom?”.

Een voor de hand liggend antwoord zou zijn dat wij dit gebouwd hebben. Niet “wij” zoals hier op aarde, maar meer “wij” als een vergevorderde beschaving van wezens met bovennatuurlijke gaven en in het bezit van onvoorstelbare krachtige technologie. Wij hebben dit dan collectief gebouwd en zijn vervolgens overeengekomen dat op selectieve basis een aantal van ons deze simulatie zullen meemaken om ervaring op te doen op het gebied van “menselijk leven”. Maar, dat is slechts één mogelijkheid van de vele.

Een ander mogelijk antwoord is dat Hij het gebouwd heeft. Hij is God, onze Schepper. Hij is dan een bewustzijn met Goddelijke macht die overal tegelijk en oppermachtig is. Klinkt alweer bekend, is het niet? Hij heeft ons universum geschapen (dat wil zeggen, hij heeft het ontworpen, gebouwd en vervolgens deze simulatie gelanceerd). Hiermee is dan een soort “software” platform ontstaan wat een mechanisme biedt aan bewustzijn om “wakker” te worden in het lichaam van een pasgeborene.

Wanneer je doodgaat, is dat het einde van de simulatieoefening en ga je terug naar je bron. Dat is dan de échte werkelijkheid die boven deze “werkelijkheid” staat. Misschien is dat de reden waarom mensen die een bijnadoodervaring (BDE) hebben gehad hierover vaak spreken als was het een “hyperwerkelijkheid”. Een waarbij ze het gevoel hadden dat die duizend keer meer echt is dan ons leven hier.

Het schijnt dat het doel van deze simulatie op aarde is om persoonlijke groei te kunnen ervaren en leren hoe je het kwaad kunt vermijden/overwinnen. Dit verklaart dan ook waarom we met zoveel duister zijn omringd. We verdrinken er als het ware in omdat dát hetgene is wat onze zielen nodig hebben om te kunnen groeien/evolueren.

Aan het einde van ons leven (de simulatieoefening) worden we dan als ziel beoordeeld om te kijken hoe we het hebben gedaan. Mogelijk zijn we zelf ook onderdeel van die evaluatie. De meeste mensen zakken voor deze “test” en dat betekent dat ze nog vele simulatieoefeningen (levens) voor de boeg hebben. Dit sluit aan bij reïncarnatietheorieën. Uiteindeijk, goed beschouwd, verandert er dus met deze digitale benadering niet zoveel; de condities blijven gelijk.

Een andere interessante vraag is dan of de wetenschap er hiermee in is geslaagd om het bestaan van God te bewijzen? Wat het zeker aantoont is dat er achter de creatie van ons universum een intelligent bewustzijn aanwezig móet zijn. Voor veel mensen zal deze ontdekking een schok zijn, omdat ze zich het universum en de schepping daarvan totaal anders voorgesteld hadden.

Voor anderen zal dit een “aha” moment zijn, waarbij een aantal puzzelstukjes op hun plaats vallen. Eén ding is zeker, in plaats van een einde aan alle discussies zal dit het begin zijn van nog vele verhitte debatten.

Dat wat wat ons betreft kan aansluiten op deze digitale theorie zijn de Akashakronieken. Voor wie niet weet wat dit is:

“De Akashakroniek, van het Sanskriet akasha (ether, hemel of uitspansel), is een van oorsprong hindoeïstische opvatting over het bestaan van een allesdoordringend medium, ‘ether’ genoemd of het ‘vijfde element’ waar de term kroniek in de theosofie aan toegevoegd is. In deze kroniek zouden alle gebeurtenissen die ooit hebben plaatsgevonden, elke gedachte en emotie voorgoed bewaard worden in een ‘astraal licht’.

In de loop van de geschiedenis van het occultisme hebben een aantal zieners beweerd toegang te hebben tot deze kroniek. Onder invloed van de theosofie wordt ook aan creatieve mensen dit vermogen toegeschreven om te kunnen putten uit bronnen die voor anderen ontoegankelijk blijven. Het concept vertoont gelijkenis met het collectief onbewuste van Jungen en zijn kosmische, collectief bewustzijn”.

Eigenlijk dus een enorme database waarin alle gegevens liggen opgeslagen. Ook David Wilcock verklaart eenzelfde soort aanwezigheid met zijn Source Field theorie, een bewustzijns-grid waaruit wij kunnen putten als we die kunst eenmaal beheersen. En wij maar ingewikkeld doen over het electronisch patiëntendossier.

Eén van de mensen die zegt toegang te hebben tot deze Akashakronieken is Aingeal Rose O”Grady. Zij is te gast tijdens de onderstaande radio-uitzending van Revolution Radio. Volgens haar wordt in deze kronieken inderdaad alle kennis van menselijke ervaringen en de geschiedenis van de kosmos vastgelegd. Hierbinnen heeft ieder mens afzonderlijk zijn of haar eigen boek.

Aingeal spreekt over de kronieken als een soort database en dat volgens sommigen deze zou bestaan uit “holografische schijven”. Dat zou allemaal weer perfect in het plaatje passen dat het universum door God is geprogrammeerd als simulatieterrein, waarbij hij gebruikmaakt van een enorme database.

Ongeacht of de mens er wel of niet in zal slagen om de geheimen van de eigen matrix te ontrafelen, weerhoudt dat diezelfde mens er niet van om op haar beurt zich ook weer druk bezig te houden met het opzetten van een eigen soort matrix waar straks een combinatie van mens en machine zal rondlopen.

Transhumanisme is een recente vorm van speculatieve filosofie die probeert om de door de natuur gestelde grenzen van het menselijke bestaan te doorbreken.

De aanhangers van deze filosofie noemen zich ‘transhumanisten’ en beweren dat de mens is beland in het post-Darwin tijdperk en zijn evolutie in eigen hand kan gaan nemen. Transhumanisten onderschrijven over het algemeen de standpunten van het traditionele humanisme maar beogen wel het tot de uiterste grens te verkennen en zelfs te overstijgen. Zij propageren dat de mens zich fysiek zal en moet verbeteren of, naar analogie met computers en software, upgraden met technieken als nanotechnologie, genetische manipulatie en vergaande integratie van computertechniek in het menselijk lichaam. Het doel waar transhumanisten naar streven is om posthumanisten te worden.

Bron: Miljardairs zoeken wetenschappers om los te breken van de Schepper (video) | Niburu