ROBERT SCHEINFELD

Vraag: Je verwijst vaak naar Robert Scheinfeld maar citeert hem niet zo vaak; ook is het niet duidelijk wat je van zijn werk vindt.

Antwoord: Ik kan je niet genoeg vertellen hoezeer ik Robert Scheinfeld, over de rol die hij heeft gespeeld in mijn transformatie, waardeer.

Het was Robert – door zijn Busting Loose from the Money Game dvd voor thuisstudie en niet langer leverbaar – die me door de achterdeur van het filmtheater leidde in mijn cocon.

Het was Robert die me met het concept van het Mensenspel bekendmaakte, specifiek met de twee tegenovergestelde helften; erg verhelderend voor mijzelf over mijn leven.

Het was Robert die de basis voor het Proces legde die ik in mijn eerste coconjaar met succes toepaste; ik kon mijn oordelen over het daarbuiten daarmee loslaten en de energie waarmee we de hologrammen echt maken terugvorderen.

Het was Robert die me Jed McKenna en zijn Enlightenment trilogy leerde kennen, wat de volgende stap was in mijn transformatieproces.

Ik had het voorrecht met Robert te hebben gesproken en hem mijn waardering kon overbrengen. Ik bezocht één van zijn workshops en werkte me door drie van zijn ‘home transformation systems,’ volgde hem op Facebook en luisterde naar zijn ‘Phase 2 Players’ toespraken.

Ik zie Robert als een ‘mede scout.’ Maar na het eerste coconjaar ontmoette ik Robert en doodde hem. Niet letterlijk natuurlijk, als je begrijpt wat ik bedoel…

Zen meester Lin Chi sprak aldus: ‘Als je de Boeddha ontmoet, doodt dan de Boeddha. Als je een Patriarch ontmoet, doodt dan de Patriarch.’ Lin Chi vergoelijkt hier geen moord maar past een metafoor toe over de aard van het Boeddhisme. Geloof niet wat iemand zegt omdat die het zegt, hoe heilig ze ook zijn. Luister naar hun woorden en verken ze zelf…₁

(Sheldon Kopp baseerde zijn bestseller If You meet the Buddha on the road, kill him hierop.)

Toen ik Robert ontmoette, werd het me duidelijk dat hij niet lang meer scout zou blijven; hij werd volledig in beslag genomen door het schrijven van zijn boeken, zijn ‘home transformation systems’ en zijn workshops.

Maar omdat hij stopte zag hij niet in dat zijn werk een aantal fundamentele denkfouten bevatte, welke hij anders ongetwijfeld zou hebben hersteld. (Robert heeft inmiddels aangegeven dat hij met het scout zijn stopt en zich op andere dingen richt. Ik hoop dat die ‘andere dingen’ de voortgang in zijn cocon betreffen en het herstellen van die fouten, voor eigen bestwil.)

Het vreemde is dat zijn grootste denkfouten met zijn bewoordingen te maken hebben; één van de hulpmiddelen die hij in de tweede helft van het Spel aanbeveelt is: ‘transformerende vocabulaire.’ Met ander woorden ziet hij duidelijk het belang van de woordkeuze die we toepassen; ik moet daarom aannemen dat hij het concept van begin af aan niet doorhad.

Wat ik bijvoorbeeld het Oneindige Ik heb genoemd, het bewustzijn aan de andere kant van Het Veld, wordt door Robert het Uitgebreide Zelf genoemd. Ik wil niet overdrijven maar uitgebreide is een oordeel, net als beter enhoger, en het uitbreiden van het zelf gaat in een andere richting dan we in onze cocon willen, meer richting het ‘niet-zelf.’

Robert spreekt als deel van het Proces ook over het ‘terugnemen van onze energie,’. Maar we hebben als Spelers helemaal geen energie, dus wat valt er terug te nemen?

De belangrijkste fout was misschien wel de bedenkelijke en pakkende frase die new age mensen zal aanspreken: ‘De zon van wie we werkelijk zijn.’ Hij gebruikt dit in zijn ‘wolken metafoor’ waarin hij uitlegt hoe we in de coconfase gaten in de wolkendek boren, waar de ‘zon van wie we werkelijk zijn’ doorheen kan gaan schijnen.

Mensen houden hier wel van, omdat dit het ego in de kaart speelt. Iedereen denkt graag meer te zijn dan slechts een Speler, dat het in werkelijkheid hun oneindige bewustzijn is die de lakens uitdeelt.

Welnu, het is waar dat de coconfase alles te maken heeft met ‘wie ben ik niet’ en met ‘wie ben ik.’ Maar de suggestie dat het eindresultaat de ‘zon van wie we werkelijk zijn’ zou zijn en die door het wolkendek heen te laten schijnen, bevestigt de illusie dat we meer zouden kunnen zijn dan een Speler van een Oneindige Ik in het Mensenspel. Het bevestigt de onechte egolagen die zeggen dat we uiteindelijk zelf onze Oneindige Ik zijn.

Zoals ik al heb gezegd, is het Proces van Robert excellent in het verwerken van oordelen en angsten uit de eerste helft van het Spel, voorzover je die daarbuiten aanwezig ziet. Maar het is niet werkbaar voor het vinden en oplossen van onderliggende angsten en de onechte identiteitslagen, die samen het ego vormen.

Ik kan Roberts werk aanbevelen; het heeft veel voor mij betekent. Je zou het behoedzaam kunnen lezen en bekijken, op je hoede voor denkfouten. Je zou je voordeel ermee kunnen doen. Ga daarvoor naarwww.robertscheinfeld.com.

Maar ik ken teveel van Roberts volgelingen die zichzelf graag ‘Fase 2 Spelers’ noemen, maar die geen idee hebben van de diep liggende angsten en egolagen en die over de realiteit spreken als hebben zij die zelf gecreëerd, naast hun vreugde over de hereniging met de ‘zon van wie we werkelijk zijn.’

Dat gezegd hebbende, wil ik ervan getuigen dat Robert geweldig werk heeft geleverd dat achterin het filmtheater toegankelijk is gemaakt. Het helpt vele Volwasmensen om hun cocon binnen te gaan. Hij is zonder twijfel een marketinggenie en zijn denkfouten zijn, uiteraard, perfect.

Wat ik, net als Robert, nog wil zeggen is, dat ik ook in de coconfase met dit boek ben gestopt. (En daarmee ook anderen? We zullen zien.) Wel ben ik verder gegaan dan Robert, maar ben nog steeds gestopt. Ik hoop dat ik niet net als Robert grote denkfouten heb gemaakt.

EINDNOTEN

1. Dae Kwang, Kill the Buddha – Verder lezen

Vlinders zijn vrij is een boek geschreven door Stephen Davis. Hij verwoord in dit boek zijn kijk op onze werkelijkheid. Een kijk die voor een groot gedeelte aansluit bij mijn eigen kijk op de werkelijkheid, de virtuele holografische realiteit.

Omdat Stephen het op een zeer unieke wijze beschrijft wil ik jullie dit niet onthouden. De komende tijd zal ik het complete boek op mijn blog publiceren.

Stephen heeft zijn boek vrijgegeven voor publicatie.

Voor de totale inhoudsopgave kijk op: Vlinder zijn vrij