Maurice de Hond is iemand die ik al geruime tijd met veel belangstelling volg. Hij is namelijk een van de weinigen die goed de data in kaart brengt en ook in staat is om daar heldere analyses op los te laten. Zo was hij een van de eersten die op basis van studies over de hele wereld duidelijke maakte dat het buiten heel veilig is en dat de kans om daar besmet te worden nagenoeg nihil is. Ik hou van data en feiten, en van mensen die daar op een nuchtere manier tegen aankijken. Immers, de juiste data zorgen voor de juiste informatie op basis waarvan je de juiste beslissingen kunt nemen. Erg zinvol dus.

Nu beluisterde ik vandaag zijn wekelijkse interview met Vincent Everts  en hoorde dat hij naar de Keukenhof gaat met zijn gezinnetje. Daar is op zich natuurlijk helemaal niks mis mee. Ik hou ook van een bloemetje en lekker erop uit met je dierbaren is onontbeerlijk voor ons geluksgevoel. Alleen moet je daar tegenwoordig wel een sneltest voor doen. En hier haak ik dus af. Want Maurice zegt zelf dat hij het onzin vindt dat die testen plaatsvinden voor bijeenkomsten buiten omdat daar het besmettingsgevaar (nagenoeg) nihil is. Bovendien worden er weer enorme bedragen vanuit ons belastinggeld hiervoor betaald om al die testen te laten uitvoeren. Iets waar hij dus de zin niet van inziet.

Nou, waarom doe je dan mee aan deze geldverslindende machine terwijl jij zo ervan overtuigd bent dat het onzin is? Antwoord, alleen om een leuke dag te hebben. Voor je eigen plezier dus. En daar gaat het om, ons eigen pleziertje! Nee, ik wil die test eigenlijk niet, maar ik vind het zo leuk om weer naar een evenement te gaan. Nee, ik wil die spuit niet, maar ik vind het zo leuk om weer op vakantie te gaan. Nee, ik wil die mondkap niet, maar ik vind het niet leuk als anderen mij vervelend aanstaren of zelfs aanspreken.

Kijk, als dit de houding is van de massa, gaan we niet uit deze wurgreep komen. Sorry voor de mensen die nog steeds denken dat we dit allemaal doen voor de zorg en voor onze gezondheid. Dat stadium ben ik tien maanden geleden al gepasseerd, toen ik na grondig mijn huiswerk te hebben gedaan dat hier iets heel anders aan de gang is. Iets wat veel bedreigender is dan dit virus. Iets wat veel mensen nog niet zien en misschien ook wel niet willen zien. Enfin, onze houding dus. Daar gaat het nu om.  Als wij alles doen alleen maar voor onze eigen pleziertjes, dan kunnen de autoriteiten ons dus alles laten doen. Dat zou je heel simpel chantage kunnen noemen van hun kant, maar omdat ik me nu focus op onze kant vind ik het net het gedrag van een verwend kind. Je bent immers bereid om mee te werken aan de inrichting van een nieuwe maatschappij (gebaseerd op verplicht testen en injecteren), terwijl je er dus eigenlijk niet achter staat, maar gewoon zwicht voor je eigen gemakzucht, je eigen plezier. Waar is je ruggengraat? Waar is je bereidheid om tijdelijk even je eigen gemak op te offeren voor the greater good? Weet je, als je zo gemakkelijk zwicht bij de eerste de beste ‘test’ die het leven je geeft, dan zeggen al je woorden mij niks meer. Je zegt dat iets onzinnig is maar je doet er wel aan mee. Waar is je karakter, je zelfrespect, je eigenwaarde? En hoe kunnen we  hier samen uitkomen als jij zelf niet meedoet?

In de komende weken zal blijken hoe het gesteld is met de ruggengraat van het volk. Zwichten we allemaal voor het testje en uiteindelijk het spuitje omdat we weer op het terrasje willen zitten, naar het concertje gaan, of zelfs het grensje oversteken? Of zijn we echt serieus als we zeggen “Genoeg, dit is niet oke”! Ik heb het al talloze malen gezegd, alleen wij kunnen onszelf bevrijden. De directeur van de de WHO, meneer Tedros, de directeur van het Amerikaanse CDC (ons RIVM) en Mr Fauci, alsmede de Canadese MP Trudeau hebben nu al toegegeven dat de injecties alleen niet de uitweg zijn uit deze crisis. Ook bij de Hollandse coryfeeën die het nieuws kleuren hoor je al langzamerhand steeds meer deze boodschap. We zullen ons nog aan de maatregelen moeten houden en bij oplopende aantallen, worden lockdowns nog steeds niet uitgesloten. Nou, waarom doen we dit dan allemaal? Ons was toch verteld dat de spuitjes de enige uitweg zijn? Zie je dat ze de doelpaaltjes alweer aan het verschuiven zijn? Niet eerlijk, niet transparant.

Enfin, ik stop er maar mee voor nu. Hoop alleen maar dat mensen eindelijk eens gaan zien hoe ze de hele tijd een bot wordt voorgehouden die dan telkens weer wordt verplaatst zodra je erin wilt bijten. En ook hoop ik dat er toch velen zijn die in hun kracht gaan staan en ruggengraat tonen. Uiteindelijk bepaalt het volk wat wij wel en niet accepteren. We zijn niet machteloos, tenzij we alle macht uit handen geven. We zijn niet krachteloos, tenzij we onze eigen innerlijke kracht niet meer voelen. We zijn scheppers, iedereen in zijn eigen kleine wereld. En als wij een wereld van vrijheid, vrede en liefde willen creëren, dan zullen we dat eerst zelf moeten manifesteren in ons eigen kleine kringetje. En dan zullen uiteindelijk die kringetjes zich met elkaar gaan verbinden en een enorme massa vormen die niet meer kan worden gestopt. En zo veranderen we de wereld, kringetje voor kringetje, hart voor hart…

Tekst: Angelo Meijers