Is het tij te keren of is het tijd om te keren?

“Stop met strijden, zoek rust. Je gaat dit niet winnen”.

Soms slaat de wanhoop even toe.
Bijvoorbeeld wanneer het alsmaar duidelijker wordt dat onze onzichtbare tegenstander enorme machten bezit.
De complete media en het onderwijsmateriaal bijvoorbeeld.

Soms wordt het duidelijk dat wij allen marionetten zijn, gebruikt worden.
Ook met verzetsstrijders is in het meesterlijke plot namelijk rekening gehouden.

Soms slaat de moedeloosheid even toe.
Wanneer wederom blijkt dat het theater psychologisch zo goed in elkaar zit en alles precies volgens plan verloopt.

Wanneer ik in het doolhof ronddwaal en herhaaldelijk tegen muren oploop, ga zitten, weer opsta, struikel, beschadigd raak en toch weer verder loop.
Op zoek naar verdwaalden.
Ik wil ze laten aansluiten; samen naar de uitweg zoeken.

Is het tij te keren?
Eerlijk gezegd denk ik het voorlopig nog niet.
Ik geloof dat we nog een behoorlijk heftige tijd tegemoet gaan.
Maar wat ik wel denk is dat ik deze heftige tijd liever met een enorme groep mensen doormaak.
Zodat we elkaar kunnen bemoedigen en helpen.
Zodat we samen het donker trotseren.
En dat is de reden dat ik door blijf gaan.

Dat is de reden dat ik niet stop maar telkens opnieuw doorga.

Want uiteindelijk, en hoe lang dat nog duurt weet niemand, zal het Licht toch overwinnen.

En dan ben ik blij en dankbaar voor iedereen die zich op tijd heeft aangesloten.

Vergeet onderweg in het doolhof niet omhoog te kijken naar de prachtige lucht, het gefluit van de vogels, de bomen en de zingende kinderen.
Ze zijn er altijd!
Sluit je er niet voor af door boosheid of frustratie❤️.
Geef het duister die macht niet.

Tekst: Tabitha van Wieren