Het is 30 november 2020. Morgen als we wakker worden is de spoedwet van kracht. Dan geldt ook de mondkapjesplicht in de openbare binnenruimte. Ik zie er tegenop. Eerst maar eens even zien wat er gaat gebeuren. Worden mensen net zo hard aangepakt als mensen die in het openbaar vervoer om wat voor reden dan ook, soms maar een paar seconden, zonder mondkapje waren? Overmeesterd door vier boa’s afgevoerd worden omdat je geen mondkapje op hebt? Een mondkapje dat niet eens werkt. Die boa’s nemen veel meer risico door iemand op die manier aan te pakken dan diegene er gewoon aan te herinneren dat hij een mondkapje moet dragen, of door te vragen waarom er geen mondkapje gedragen wordt.

Het kon in winkels weleens anders gaan, ik vang hier en daar wat hoopvolle geluiden op. Winkeliers, ook van landelijke ketens, die er weinig voor voelen om de handhaving op hun bordje geschoven te krijgen. Begrijpelijk. Want naast dat iedereen weet dat een mondkapje niet werkt om virus tegen te houden, worden winkeliers geacht hun klanten aan te spreken op hun gedrag als ze geen mondkapje dragen. Een winkelier heeft een commercieel hart. Je gaat geen klanten de winkel uit jagen, dat kost je omzet. Ik begrijp dus wel dat die winkeliers niet staan te trappelen.

De ergste handhaver is de medemens. Al moet ik zeggen dat nog niemand mij aangesproken heeft op het niet dragen van een mondkapje, daar lees je wel andere dingen over. Ik heb nog geen mondkapje op gehad. De laatste weken waren er nog enkele anderen in de supermarkt die ook geen mondkapje op hadden, maar de overgrote meerderheid liep al gemondkapt in de winkel rond. Misschien heeft het met mijn houding te maken gehad. In het begin moest ik mezelf voorbereiden als ik een winkel in liep en wat ik zou doen als iemand me zou aanspreken. Ik voelde me geen minderheid in de winkel, al was ik dat wel. Ik voelde me één van de weinige normale mensen, ik had het gevoel dat de rest zijn verstand verloren had door maar op commando met zo’n ding voor zijn gezicht te gaan lopen. Feit is dat niemand mij erop heeft aangesproken, gelukkig.

Vanaf morgen wordt het anders. Op het grote gezichtsboek zie je opmerkingen als “gewoon opzetten dat mondkapje en niet zeuren” en “dan gaan ze maar ergens anders wonen als het ze hier niet zint”. Ik schrik daarvan en ik snap het niet. Psychologen zullen ongetwijfeld meer weten van het mechanisme hierachter. Waarom worden mensen zo fanatiek in het handhaven van deze regel? Op het sadistische af? Waarom voelen ze zich zo goed als ze de regels volgen? Regels die compleet onzinnig zijn en waarvan iedereen weet dat het niet werkt?

Soms denk ik dat ik op een dag wakker wordt en dat het allemaal een grap blijkt te zijn geweest. Een experiment. ‘We verzinnen iets wat ze verplicht moeten dragen en dan kijken we hoeveel mensen erin trappen. Wat zullen we doen? Een mondkapje, dat is goed zichtbaar, herkenbaar en controleerbaar. We zeggen dat ze allemaal een mondkapje op moeten, ja dat is het.’ Wat een opluchting zou het zijn als dat zo bleek te zijn. Een test om te kijken hoe goedgelovig mensen zijn, hoe volgzaam. Degenen die standvastig volhielden in de weigering om een mondkapje te dragen kwamen als winnaars uit de strijd. Hoe mooi zou het zijn?

Helaas zal het zo niet gaan. Degenen die geen mondkapjes willen dragen worden al uitgescholden, er wordt ze verweten dat de horeca door hun schuld gesloten is. Als we allemaal een paar weken goed ons best doen, kunnen we dit achter ons laten, dan is het virus uitgeroeid. Hoe dan? Waarom geloven mensen dit? Een virus versla je niet, waarom bestaat de griep anders nog steeds? Met een mondkapje een virus tegenhouden is hetzelfde als muggen vangen met kippengaas. Waarom zijn mensen zo volgzaam? Het belangrijkste is denk ik dat mensen redeneren dat de regering ook geen baat heeft bij deze crisis, ze doen het niet om ons te pesten, toch? En we leven in Nederland, dat soort dingen gebeuren hier toch niet? Nee, dat dacht ik ook.

Spoel even een jaar terug. Als je op 30 november 2019 even had kunnen kijken hoe de situatie een jaar later was, zou je het dan geloofd hebben? Er is zoveel veranderd. Ja, maar, er is een levensgevaarlijk virus, zullen veel mensen zeggen. Ik kan het hele rijtje wel opnoemen. Ja, het is een naar virus, maar niet veel dodelijker dan de griep. Dat kan toch niet de reden zijn waarom we de hele economie kapot laten gaan? Faillissementen, zelfmoorden, eenzaamheid, zoveel psychische problemen, de prijs is toch veel en veel te hoog? En onze leiders, wat voor baat hebben die erbij dan? Tja, dat zal hem toch in macht en geld zitten. Big Pharma verdient heel erg veel geld dankzij deze crisis. Hugo kan ik niet zien gewoon, zijn ogen schitteren, hij geniet op een heel sadistische manier van zijn macht en het opleggen van maatregelen.

Ja hoor, noem mij maar een complottheorist. Dat is bijna een compliment. Nee, wij geloven niet zomaar de gekste dingen. Ik besteed zo’n beetje al mijn vrije tijd aan het verzamelen van informatie over wat er nu gebeurt. Nee, ik ben geen medicus en geen wetenschapper, maar er zijn genoeg wetenschappers en artsen die heel goed uit kunnen leggen wat er allemaal fout gaat nu. There is no such thing as De Wetenschap die er allemaal hetzelfde over denken. Er zijn duizenden artsen die gehakt maken van wat er nu gebeurt. Alleen daarover lees je niet in de Telegraaf, daarvoor moet je naar alternatieve media. En nee, dat kan ook zonder te geloven dat alle politici bloed van kinderen drinken. Het is bijna mijn motto aan het worden: er is heel veel grijs tussen zwart en wit.

Ik ben niet zo’n held die morgen een winkel in loopt zonder mondkapje op. Ik wil niet op dagelijkse basis boetes krijgen. Daar ben ik niet sterk genoeg voor. De hele situatie zoals die nu is, eist al meer dan genoeg van mijn zenuwen. Ik ga het niet opzoeken. Dus heb ik genoeg etenswaren en andere benodigdheden in huis om in ieder geval een week of twee niet een winkel in te hoeven. Eerst maar eens horen wat er gaat gebeuren in winkels. En als ik dan toch naar een winkel moet en er wordt strikt gehandhaafd, dan zal ik eraan moeten geloven en doe ik een mondkapje op. Ik heb ze al liggen, zelfgemaakt van stoffen zakdoeken, ik heb er geen dubbeltje aan uitgegeven. Ik heb ze gemaakt van materialen die ik nog had liggen. En ik heb er met stift teksten op geschreven. Teksten als: ‘alleen om een boete te voorkomen’, ‘niet omdat het werkt’, ‘alleen omdat het moet’, ‘baat niet, schaadt wel’ en zo nog een paar. Dat is dan mijn bescheiden vorm van protest. Ik gebruik ze als mini-spandoekjes.

Maar ik hoop dat het zo ver niet zal komen. Ik hoop dat men wakker wordt de komende dagen. Er zijn dingen in voorbereiding. Er is een paper ingediend om de PCR test onderuit te halen, want daar is van alles mis mee. Het is een instrument om het besmettingengetal hoog te houden. Zo lang de PCR test gebruikt wordt, zullen de besmettingen nooit meer onder het veilige niveau komen. Daarna ligt het vaccin in het verschiet. Dat ga ik niet nemen. Het is maar de vraag hoe mijn leven eruit gaat zien als je de verhalen mag geloven. Ook hier is de medemens weer de grootste vijand. Wij hebben een maatschappij waar voor alles en iedereen begrip opgebracht moet worden: je voelt je geen meisje en geen jongen? Prima, we zorgen dat het gender uit het paspoort gehaald wordt. Zijn er mensen die moeite hebben met zwarte piet? Schaf maar af die handel. Waar we anders zo tolerant zijn, is er nu geen enkel begrip voor mensen die geen vaccin willen. Uit angst. Uit pure angst voor het virus. Een vaccin dat versneld is doorgedrukt en waarvoor de producenten niet aansprakelijk gesteld kunnen worden. Dáár zou je bang voor moeten zijn. Daar BEN ik bang voor. Er wordt nu gewoon geroepen dat je rechten beperkt mogen worden als je niet gevaccineerd wil worden. Geen concerten, geen musea, geen vakantie. Dat wordt ineens heel normaal gevonden. We leven in een vrij land toch? Nee, dat doen we niet meer. Dit is geen vrij land meer. Morgen is de spoedwet van kracht, dan kan de gekkigheid echt beginnen. Ik hou mijn hart vast.