(Hielke de Boer, 18 oktober 2020)

Heb geluisterd naar een praatje van Willem Engel. Ik moet eerlijk bekennen dat ik deze zomer met enige reserve naar hem heb zitten kijken. Als je bedenkt dat de infiltratiegraad van NGO’s, overheden en inlichtingendiensten behoorlijk hoog is in dit tijdsgewricht, dan is het altijd gezond om even een pas op de plaats te maken om te bekijken met wie je nu eigenlijk te maken hebt. Bedenkend dat een kort geding bij voorbaat geen kans van slagen zou hebben, en zijn eigen uitspraak dat een bodemprocedure weleens jaren zou kunnen duren, hield ik er rekening mee dat Willem een vertragingstactiek toepaste die de vaart uit de beweging zou halen. Wat de overheid de tijd gaf om de transitie door te voeren. Wat Willem dus in het ergste geval tot stroman zou maken.
Die overweging kon ik gelukkig gauw genoeg aan de kant schuiven. Willem is integer, wat hij doet zegt hij en wat hij zegt doet hij. Om een contrasterende vergelijking te maken: Rutte kun je voortdurend betrappen op een gebrek aan openheid (en ronduit leugens). De connectie die er bestaat tussen het corona-beleid en onderwerpen als maatschappij en economie wordt zoveel mogelijk ontweken of zelfs verzwegen. Alsof het corona-beleid los staat van de ingrijpende transitie die vooral het Westen nu met schokken door de strot wordt gedrukt. Het nieuws wordt zo door het c-woord gedomineerd dat als je mensen vertelt over het World Economic Forum dat in januari 2021 wordt gehouden, dat je dan al voor wappie wordt uitgemaakt. Maar hallo, er wordt echt wel een bijeenkomst in januari gehouden waar regeringsleiders, grootindustriëlen, miljardairs en andere invloedrijke figuren aanwezig zijn. Dat wat daar wordt besproken én afgesproken heeft direct invloed op ieders leven, maar dat het een connectie zou hebben met wat er nu al verschoven en afgebroken wordt blijft buiten beeld. Maar hallo: rampen, oorlogen en epidemieën worden altijd aangegrepen door de politiek om veranderingen door te voeren die anders lastig liggen. Beetje je geschiedenislesjes bijhouden, hoor.
Alles bij elkaar mag het wel duidelijk zijn dat het corona-beleid in feite een afleidingsmanoeuvre is waar het volk zich al kibbelend druk over maakt, terwijl de omvorming van maatschappij en economie het liefst ongestoord zijn doorgang kan vinden. En als het hun te heet onder de voeten wordt nemen de regeringsleiders hun toevlucht tot autoritaire commando’s als “Je moet je bek houden” (Rutte) en “Als de GGD zegt dat je op je kont moet zitten, dan ga je op je kont zitten” (Hugo de Jonge). Het is bij uitstek de retoriek van een autoriteit die geen tegenspraak duldt. En geen antwoord heeft op deugdelijke argumenten die hun visie tegenspreken. Niks geen polderen, maar democratie is ook ver naar de horizon geschoven.
Bij Willem E. (we zullen maar een boevennaam gebruiken, want afgelopen week is Viruswaarheid al genoemd in het verlengde van bestrijding van extremisme) zie je daarentegen openheid van zaken. Hij geeft geen valse hoop (‘het kan nog wel lang duren en hoe de toekomst er uitziet weet ik natuurlijk ook niet’) en probeert niet grote groepen mensen achter zich te krijgen. In het praatje dat ik beluisterde wees hij juist op andere partijen als Karel van Wolferen (Gezond Verstand) en Sven Hulleman (Nooit.nl, Een oorlog reeds verloren) die ieder voor zich hun talent inzetten in de strijd tegen het gevoerde beleid. Hij beperkte zich tot duidelijke geestverwanten, maar ik denk dat we bijv. Robert Jensen ook niet moeten uitvlakken, die op zijn manier weer bepaalde groepen weet aan te spreken. Het hoge intellectuele peil van Hulleman komt natuurlijk niet bij iedereen binnen. Het is een opvallende trend in een tijd van identiteitspolitiek: waar de politiek nu grote problemen heeft met het propageren van diversiteit in de samenleving en daarmee in een spagaat ligt met de eenheidsworst die ‘samen’ heet en blijkbaar niet doorheeft dat ze daarmee zelf als motor fungeert voor een tweedeling in de maatschappij, wijst Willem nu juist op ieders individuele talent en capaciteit en spoort iedereen aan om op zijn eigen manier invulling te geven aan een ándere transitie. Namelijk die van meer zelfvoorzienend, neem je producten af van lokale boeren en producenten, stap uit het massa-denken en maak je eigen leven zinvol. Onderzoek en vorm je eigen denken, in tegenstelling tot denken in een frame dat je voorgeschoteld wordt. Vrijheid betekent onder andere dat je de ruimte hebt je eigen vragen te formuleren en binnen je eigen ruimte vorm te geven aan het antwoord. Vragen waar misschien niemand anders opkomt. Die misschien niet eens begrepen worden. We zitten nu eenmaal niet allemaal op hetzelfde niveau. Dit niet erkennen en respecteren is nu juist zo’n kenmerk van fascisme waar de politiek gevaarlijk mee zit te flirten.
Het neemt een andere kanttekening weg die ik plaatste bij de beweging van Willem E., namelijk dat ik voor de agenda van regering en corporaties geen alternatief zag. Zonder alternatief wordt een revolutie een revolte. En is gedoemd om te mislukken. De revolutie die ik nu in de woorden van Willem E. las is er één die geweldloos is. Revolutie is een omslag in bestuur en politiek die een draai van 180 graden maakt ten opzichte van de heersende politiek. En als we kijken naar wat Willem nu eigenlijk verwoord (en wat er ook al daadwerkelijk gebeurt), dan zien we dat kenmerk van revolutie duidelijk terug: waar de regering de grondwet begint te omzeilen blijf jij gewoon standvastig in die grondrechten. Waar de leugen regeert met een beleid dat naar decreten gaat neigen, antwoord jij met de beargumenteerde waarheid. Waar de nadruk wordt gelegd op het gevaar van een virus leg jij de nadruk op een gezondere levensstijl, natuurlijker leven, minder afhankelijkheid van medicijnen.
Waarmee je de farmaceutische en commerciële voedingsindustrieën een slag toebrengt zonder ze te bevechten. Leg een eigen moestuin aan, koop je producten van lokale ondernemers, probeer eens soberder te leven; het is gezonder voor jezelf en je doorkruist een beleid dat je steeds afhankelijker maakt van grote corporaties die meer en meer de regels zijn gaan bepalen. Corporaties die uit de aard van de vrije markt economie niet bepaald zoeken naar een evenwicht van belangen, behalve dan die van hunzelf. Het is legaal, toch is het corrupt tot op het bot aangezien jij geen mens bent in dat model, maar een ‘consument’. Ze hebben al veel teveel speelruimte, maar geef ze compleet de vrije hand en ze corrumperen uiteindelijk je menselijkheid.
Gister zei ik nog: we gaan een kanon kopen en op de barricaden staan. Vandaag zie ik dat Willem E. volkomen gelijk heeft: we gaan een moestuin aanleggen. Je kunt ze geen grotere klap uitdelen want je slaat ze hiermee alles uit handen.
In liefde, zonder een schot te lossen. Het kwaad vernietigt zichzelf wel, hebben ze ons niet voor nodig. Het militair industrieel complex heeft dan ook geen omzet, wat wil je nog meer.
En dat alles ook nog grondwettelijk. Als dat extremistisch wordt bevonden dan is er iets goed mis in dit land.