In dit artikel behandel ik hoe de vlakke aarde (flat earth) is vormgegeven en hoe dat dit voor de meeste mensen niet gezien zal worden. Want hoe kun je bijna 7 miljard mensen al eeuwen voor de gek houden ?

Hun vertellen dat de Aarde een bol is in een oneindig universum, een niets voorstellend bolletje, met daarop en daardoor nog minder voorstellend leven.

Stel je eens voor dat je een muis, cavia of ander klein huisdier in een hok zet. Dat is niet zijn natuurlijke leefomgeving en zal dus altijd proberen om er uit te komen.  Het diertje zal op geregelde tijden het gehele hok inspecteren op een uitgang en als hij deze vindt ook gebruiken.

Het dier voelt dat het niet in een natuurlijke omgeving leeft en zal zijn instinct om te ontsnappen altijd blijven behouden. Niet omdat het diertje nu buitengewoon slim is maar omdat de afgezette omgeving zo overduidelijk anders is dan zijn natuurlijke omgeving.

Neem nu eens een groot dier in gedachten, bijvoorbeeld een leeuw. Deze leven tegenwoordig in natuurreservaten. Grote gebieden met voor hen natuurlijk leefterrein maar wel geheel omheint.

In het dagelijks leven zal de leeuw niet beseffen dat hij leeft in een reservaat, gewoonweg omdat het te groot is voor het besef van de leeuw. Hij kan gewoonweg de omheining niet zien die het terrein afzet. Maar op een enkele keer zal de leeuw op zijn tochten toch een keer het hek tegenkomen.

Maar hij zal misschien een poosje nieuwsgierig de afrastering volgen en uiteindelijk de weg terug nemen het reservaat in. De leeuw zal er niet te veel van denken en zijn normale leven hervatten.

Als we het nu wat groter door trekken en er van uitgaan dat het hek zo hoog is dat er zelfs geen vogels overheen kunnen en zo diep de grond in gaat dat er ook geen dieren via tunnels aan de andere kant kunnen komen, dan is er voor de dieren geen enkele aanleiding om aan de andere kant te komen. Er is daar tenslotte niets wat hen interesseert.

Maar nu nemen we een mens en zetten die in exact dezelfde situatie een leefterrein afgezet door een glazen muur.  De reactie zal heel anders zijn .

Een mens zou een afzetting door een glazen muur nooit accepteren, hij zal zich afvragen wat moet deze afzetting hier. Er over gaan praten met andere mensen en uiteindelijk alles proberen om er door heen te komen. Alleen of georganiseerd met een grote groep mede wereldburgers die ook benieuwd zijn wat er andere is.

Er zullen veel vragen hierdoor ontstaan over de eigenschappen van de muur, maar uiteindelijk komt er natuurlijk ook de grote vraag ! ” Wie heeft deze muur hier neer gezet? ”

En hier is direct het verschil duidelijk met de dieren,  mensen nemen geen genoegen met een beperkte wereld en zullen de muur dus ook niet accepteren en het zien als een beperking van hun leefwereld. Ook al is de wereld zoals hij die kende voor zijn ontdekking van de muur altijd het zelfde geweest.

Bovendien hebben mensen de eigenschap dat als meerdere mensen de muur gezien hebben dit een onderwerp wordt dat hoofdzaak wordt in hun leven, hun normale leefwereld wordt hierdoor op een of ander manier naar de achtergrond geschoven.

De muur en wat er eventueel achter bevindt wordt alles wat belangrijk is.

Maar ook de vraag wie de muur gebouwd heeft en hoe lang staat die er al ?  Zijn  het een soort goden die de muur gebouwd hebben en moeten we die goedgezind zijn ?  Je ziet wel dat het ontdekken van een soort dergelijke glazen muur rondom de wereld ongelofelijke gevolgen zal hebben en onze wereldbeleving compleet op de kop zou zetten.

Conclusie van dit verhaal is dat een reservaat voor 99,9% van de dieren een prima zal functioneren, maar voor de mens zal je een paar aanpassingen moeten maken om hem niet te laten beseffen dat hij in een reservaat leeft.

De film uit 1988  “Dark City ”  geeft een goed kijkje in hoe je het niet zou moeten doen.   In deze film bouwt een buitenaards ras een vlakke wereld compleet met de glazen koepel er overheen.  Wat echter in het ontwerp misgaat is dat ze de bebouwing door laten lopen tot aan de koepel waardoor er continue mensen zijn die in contact komen met de koepel.

Om te zorgen dat deze mensen niet voor onrust zorgen wordt het geheugen van deze mensen elke nacht gewist. Dit heeft als gevolg dat deze wereld zich slecht of nauwelijks ontwikkeld er is geen progressie

In de film herinnerd een persoon zich een strand “shell beach”genaamd en is er continue naar op zoek maar kan dit nooit vinden omdat het zich buiten de koepel bevindt.

Later is er iemand die een fout in het ontwerp ontdekt en een oceaan creëert rondom dark city waardoor er daarna wel een strand ontstaat. Maar dit is ook gelijk het ironische want door het creëren van de oceaan wordt wel het strand gecreëerd waar men naar zocht maar wordt tevens ook de glazen muur minder bereikbaar en hoeft het geheugen dus niet meer gewist te worden.

Vanuit deze film is het een kleine stap naar een ander film die eigenlijk iedereen die een beetje geïnteresseerd is in “the flat earth” gezien moet hebben ” The Truman Show ”

In deze film is ook een afgezette leefomgeving gecreëerd die door een koepel is omgeven.  In deze omgeving wordt een jongetje geboren “Truman”genaamd.  Het leven van deze jongen is als een live soap op TV te volgen.  Alles is zo vorm gegeven dat Truman zelf niet door heeft dat hij binnen een studiosetup leeft en dat alles om hem heen niet echt is.

Uiteindelijk komt Truman met een bootje aan de rand van de koepel waar hij de grote stap neemt om uit zijn realiteit te stappen.  De regisseur van de show heeft het hem daarvoor erg moeilijk gemaakt door het erg hard te laten waaien en zware onweersbuien te laten ontstaan.  Dit alles om maar te voorkomen dat hij de koepel zou bereiken.

De fout die hier ook weer gemaakt werd is dat de setting te klein was en dat de koepel dus wel een keer gevonden moest worden.  Maar als je dus de setting groot genoeg maakt zodat alle mensen een normaal leven kunnen leiden zonder dat de kans groot is dat ze ooit in hun dagelijks bestaan de koepel tegen zullen komen dan kun je de illusie dus generaties lang in stand houden en zal niemand vragen stellen.

Hoe groter je het systeem maakt hoe makkelijker je het in controle kunt houden. Maar om er totaal zeker van te zijn zul je een paar maatregelen moeten treffen die we negatieve handhaving noemen.

Denk hierbij aan dat het steeds kouder worden naarmate je dichterbij de koepel komt. Hoe dichter je bij Antarctica komt wordt het koud tot extreem koud zelfs.   Als je op Antarctica bent is het zelfs zo koud dat er bijna geen leven mogelijk is en dat er dus ook bijna geen dieren leven .  Overleven voor een mens is daar bijna onmogelijk omdat je er dus geen eten en water kunt vinden.

Bijna elk mens zou afhaken voordat hij de koepel heeft bereikt.  Maar  we kunnen ook nog omhoog. De lucht in. Nu weten we dat vliegen mogelijk is maar dat bij bepaalde hoogtes er geen zuurstof meer is en dat daarnaast op hoge hoogtes de temperatuur extreem toeneemt.   Ook hier zal een normaal mens direct afhaken.

Dan is er nog de grond, de aarde.  Hier kan ik kort over zijn. Er is nog nooit een mens dieper dan 8 kilometer de aarde in geweest.   De russen hebben het record staan. Ze hebben hier jaren over gedaan en de laatste paar meter waren extreem moeilijk,.  Ook hier weer negatieve handhaving.  Extreme temperaturen en extreme hardheid van de aarde.

De bovengenoemde voorbeelden betreffen alleen de uiteinden van de wereld, maar als je de kaart van de vlakke wereld bekijkt zie je dat de continenten zich allemaal in het midden van de wereld bevinden en dat deze allemaal omringt worden door grote oceanen van zout water.  Hoe makkelijk zou het geweest zijn als een oceaan zoet water zou bevatten en hoever verder hadden oude schepen kunnen reizen met vers water voor hun bemanning.

Met als deze negatieve handhavingsmiddelen kun je een omringde wereld met miljoenen tot miljarden  mensen misschien wel 100000 duizenden jaren in stand houden zonder dat mensen vragen gaan stellen. Er is echter een ontwikkeling die deze negatieve handhaving zou kunnen passeren. En dat is de vergevorderde vooruitgang van de techniek en wetenschap.

Door gebruik van techniek kunnen sommige van deze negatieve handhavingsmiddelen te niet worden gedaan.  Denk aan vliegtuigen en andere apparatuur die ons kunnen beschermen tegen deze extreme handhaving.

Daarom is er om alle aandacht af te kunnen leiden een ander model van de wereld geïntroduceerd, het globe model .    Want een vlakke wereld dat kan toch niet !   We hebben tenslotte allemaal op school geleerd dat de aarde een bol is !!   En alles wat je op school geleerd hebt moet toch wel waar zijn of niet ?

Als laatste zou je eens moeten proberen eens een echte foto van de aarde te zoeken. en niet zoals deze hiernaast een computer plaatje.

Verder met deel 5 – Hoe houden we de Globe in stand?

Dit artikel is met toestemming gebaseerd op de video serie van Mark Sargent – Flat earth clues