De Aardbol Leugen

Wolven in schaapskleren hebben ons zand in de ogen gestrooid. Het volk is gedurende bijna 500 jaar grondig bedrogen door een kosmisch sprookje van astronomische omvang. Men heeft ons een leugen verteld die zo duivels is dat we voor onze eigen waarneming en gezond verstand blind zijn geworden met het gevolg dat we de wereld en het universum niet meer zien zoals deze

werkelijk zijn. Door pseudowetenschappelijke boeken, programma’s, massamedia, openbaar onderwijs, universiteiten en staatspropaganda is de wereld systematisch gehersenspoeld en gedurende eeuwen stapsgewijs geïndoctrineerd om de grootste leugen aller tijden klakkeloos te geloven.

“Terwijl ze nog te jong zijn de juiste betekenis van dergelijke zaken te begrijpen, krijgen kinderen in hun aardrijkskundeboeken geleerd dat de wereld een grote globe is die om de zon draait en dit verhaal wordt herhaald tot ze volwassen zijn. Ondertussen door andere zaken geabsorbeerd, zijn ze onverschillig geraakt of het geleerde nu juist is of niet. En omdat ze niemand horen die

het tegenspreekt, nemen ze aan dat het juist is en beschouwen het als een feit. Op deze wijze geven ze stilzwijgend goedkeuring aan een theorie die ze terstond hadden afgewezen als deze hen op een leeftijd gepresenteerd was waarop men in staat is overwogen keuzes te maken. De

 

gevolgen van kwaadaardige pedagogie, zij het in religie of in wetenschap, zijn veel desastreuzer dan algemeen wordt verondersteld, met name in een extravagant laat-maar-waaien tijdperk zoals het onze. Het intellect wordt verzwakt en het geweten uitgedroogd.” -David Wardlaw

Scott, “Terra Firma: The Earth Not a Planet Proved From Scripture, Reason, and Fact” (26)

Sinds 500 jaar propageert een elitaire kliek zonaanbidders deze nihilistische, atheïstische kosmologie/kosmogonie die door de meerderheid der mensen klakkeloos geloofd wordt. Tegen elke vorm van gezond verstand en ervaring in, is ons geleerd dat de schijnbare bewegingsloze platte Aarde die onder onze voeten is, in werkelijkheid een reusachtige bewegende bal is, tollend door de ruimte met een rotatiesnelheid van ruim1600 km/u, zwalkend en 23,5 graden op zijn verticale as gekanteld, terwijl hij met een fabelachtige snelheid van 108.000 km/u om de zon cirkelt en zich gezamenlijk met het gehele zonnestelsel met een snelheid van 800.000 km/u in een spiraal rond de Melkweg beweegt, en al razend het zich uitdijend universum doorkruist, zich daarbij met een ongelooflijke 1.08 miljard km/u van de “Oerknal” verwijderend maar waarvan we niets voelen en ervaren! Ons is geleerd dat

een geheimzinnige kracht “zwaartekracht” genoemd, een magisch magnetisme, ervoor verantwoordelijk is dat niets van de roterende bal-Aarde afvalt of afvliegt, precies sterk genoeg is om mensen, oceanen en de atmosfeer stevig op het oppervlak te houden maar net zwak genoeg om insecten, vogels en vliegtuigen met gemak te laten opstijgen!

“Terwijl we ons kopje thee of koffie drinken roteert kennelijk de aarde ter hoogte van de evenaar met een snelheid van 1670 km/u en zoeft met 108.000 km/u om de zon en dendert met 32.000 km/u in de richting van het sterrenbeeld Lier,

daarbij met een snelheid van 800.000 km/u om het centrum van de “Melkweg” draaiend en zich ook nog eens vrolijk met een God weet hoe hoge snelheid als gevolg van een ‘Oerknal’ beweegt. En niet eens het kleinste rimpeltje op het oppervlak van het kopje thee. Maar tik met de vinger lichtjes op de tafel en…!”

Neville T. Jones

 

“Ik herinner me toen me als jongen geleerd werd dat de aarde een grote bal was die met zeer hoge snelheid om de zon draait, en ik mijn leraar m’n bezorgdheid liet weten dat het water van de oceanen eraf zou vallen, me verteld werd dat dit werd voorkomen door Newton’s grootse Gravitatiewet die alles op zijn juiste plek hield. Ik vermoed dat mijn gelaatsuitdrukking tekenen van ongeloof toonde, omdat m’n leraar onmiddellijk toevoegde dat hij mij daarvan een regelrecht bewijs kon leveren; men kan een met water gevulde emmer om zijn hoofd laten cirkelen zonder dat er iets uit valt, en op dezelfde wijze kunnen de oceanen om de zon heen gedragen worden zonder een druppel te verliezen. Aangezien dit voorbeeld kennelijk ertoe diende voor eens en altijd met de zaak af te rekenen zei ik er niets meer over. Zou me dit later als man gebeurd zijn, zou ik ongeveer als volgt hebben geantwoord – Meneer, sta mij toe te zeggen dat uw voorbeeld van iemand een emmer water om zijn hoofd laat cirkelen en van de oceanen die om de zon draaien, geenszins uw argument bevestigen omdat het water in de twee gevallen zich in geheel verschillende omstandigheden bevindt, en, om van enige waarde te zijn, moeten de omstandigheden in beide gevallen gelijk zijn, wat niet het geval is. De emmer is een holle pot die het water omvat terwijl, volgens uw leer, de aarde een bal is met een doorlopende kromming aan de buitenzijde die, in overeenstemming met de natuurwetten, geen water kan bevatten.” -David Wardlaw Scott, “Terra Firma: The Earth Not a Planet Proved From Scripture, Reason, and Fact” (1-2)

Ons is geleerd dat de bal-Aarde met een constante snelheid tolt en daarbij de atmosfeer op perfecte wijze met zich mee sleept waardoor we niet de geringste beweging, verstoring, wind, of luchtweerstand kunnen voelen. Men zegt dat we niets van deze beweging kunnen voelen omdat de magische

aantrekkingskracht de atmosfeer op precies dezelfde manier met zich meetrekt, en we hiervan niets meten kunnen omdat de sterren zo ongelooflijk ver weg zijn dat bij meer dan 160 miljoen kilometer van veronderstelde jaarlijkse omwenteling om de zon deze niet de minste relatieve verschuiving (parallax) te zien geeft! Komt dat eventjes mooi uit!?

Ons is geleerd dat de schijnbare baan van de Zon, de planeten en de sterren

(maar niet de Maan!) om de aarde optisch bedrog is, dat het in werkelijkheid de Aarde, onder onze voeten, is die beweegt, en dat onze ogen ons bedriegen. Voor de Maan wordt echter een speciale uitzondering gemaakt door te zeggen dat deze om de aarde draait precies zoals het ons toeschijnt. Omdat we altijd slechts één zijde van de Maan zien, is ons geleerd dat dit veroorzaakt wordt door ’s Maans veronderstelde 16 km/u west-naar-oost rotatie, die gecombineerd met haar 3.682 km/u snelle omcirkeling van de Aarde, PRECIES de beweging en snelheid is die vereist is om de Aarde’s veronderstelde 1600 km/u oost-naar-west rotatie en 108.000 km/u omcirkeling van de Zon te compenseren! Och, werkelijk!?

Ofschoon de Zon en de Maan relatief kleine lichamen van gelijke afmeting lijken te zijn die om een stationaire Aarde draaien, is ons geleerd dat dit eveneens gezichtsbedrog is en dat in feite hun diameters duizenden kilometers van elkaar verschillen!

Men zegt dat de Zon in werkelijkheid maar liefst een breedte van 1.392.684 km. heeft, 109 maal die van de Aarde, en in tegenstelling tot alle ervaring, experimenten en gezond verstand, wij in een baan eromheen draaien! Men zegt dat de Maan 3.745 km. breed is, een kwart van de breedte van de Aarde, en dat de reden dat ze even groot lijken is omdat Maan “slechts” 383.024 km. ver weg is, terwijl de Zon zich op een onpeilbare 149.669.000 km. afstand van de Aarde bevindt en dat dit PRECIES de diameters en afstanden blijken te zijn waardoor de waarnemer op Aarde de zon en de maan incorrect als even groot waarneemt!

Ach, je meent het!?

“Een bol waarop mensen aan de andere zijde met hun voeten boven hun hoofden leven, waar regen, sneeuw en hagel naar boven vallen, waar bomen en gewassen ondersteboven groeien en de hemel lager dan de bodem is? Het wonder uit de oudheid van de Hangende Tuinen Van Babylon is niets vergeleken met de velden, zeeën, steden en bergen waarvan heidense filosofen geloven dat ze zonder ondersteuning vanaf de aarde naar beneden hangen!” -Lacantius, “On the False Wisdom of the Philosophers”

“Ik beken dat ik me niet kan voorstellen hoe, welk mens dan ook, in bezit van zijn gezond verstand, geloven kan dat de Zon stationair is, terwijl hij met zijn eigen ogen ziet dat deze een baan om de hemelen beschrijft, noch hoe hij geloven kan dat de Aarde waarop hij staat met de lichtsnelheid om de Zon raast zonder dat hij de geringste beweging voelt.” -David Wardlaw Scott, “Terra Firma”

Ons is geleerd dat die kleine speldenknoppen van licht in de nachtelijke hemel, bekend als planeten of dwaalsterren in werkelijkheid fysieke, bolvormige op de aarde gelijkende habitaties zijn, miljoenen kilometers ver weg. Ons is vermeend videomateriaal getoond van die, die Mars genoemd wordt. Ons is geleerd dat de kleine speldenprikken van licht in de nachtelijke hemel, bekend als gefixeerde sterren, in werkelijkheid zich op biljoenen kilometers bevindende zonnen zijn, elk ervan compleet met eigen zonnestelsels en manen die om hen heen cirkelen, en Aarde-achtige planeten die in potentie uitheems leven herbergen!

Ons is geleerd dat de Maan vanuit zichzelf geen licht geeft maar slechts een reflector van het zonlicht is, dat een paar Vrijmetselaars van

NASA daadwerkelijk op de maan wandelden, dat een aantal andere Vrijmetselaars van NASA verkenningsvoertuigen (Rover) naar Mars stuurden, dat satellieten en ruimtestations boven de Aarde hangen en meedraaien, dat een Hubble telescoop kiekjes maakt van verre planeten, melkwegen, sterren, quasars, zwarte gaten,

wormgaten en andere fantastische hemelse fenomenen. Ons is geleerd dat onze onwetende voorouders gedurende duizenden jaren abuis geloofden dat de Aarde het plat onbeweeglijk centrum van het universum was, maar dat dankzij moderne

“wetenschap” en zijn Masonische (Vrijmetselaars) profeten als Copernicus, Newton, Galileo, Collins, Aldrin en Armstrong we nu geloven dat de wereld een reusachtige wervelende zee-aardeglobe is die door een oneindige ruimte raast.

“Modern astronomisch onderricht beaamt dat de wereld waarop wij leven een globe is die al roterend en wentelend met adembenemende snelheid door de ruimte tolt; dat het volume van de zon anderhalf miljoen maal dat van de aarde-globe is en 150 miljoen kilometer van haar verwijderd; dat de grootte van de maan ongeveer een kwart van die van de aarde is; dat zij al haar licht

van de zon ontvangt, en dus slechts een reflector is en niet een lichtgeefster; dat zij de aarde aantrekt en op die manier de getijden veroorzaakt; dat de sterren werelden en zonnen zijn, sommige ervan van gelijk belang als onze eigen zon en sommige ver superieur aan hem zijn; dat deze werelden, bewoond door voelende wezens, oneindig talrijk zijn en zich in een grenzeloze ruimte bevinden en onbegrensd in hun duur zijn; dat het geheel van deze met elkaar verwoven lichamen onderhevig aan, en ondersteund door, universele zwaartekracht, het fundament en vader van het totale weefsel zijn. Voor fantasierijke geesten en theoretische speculanten voorziet de zogenaamde wetenschap der moderne astronomie in een omgeving die door geen enkele wetenschap overtroffen wordt in zijn ongebreideld toestaan van fantasie en opbouw van gecompliceerde goochelarij van absurditeiten, om op de simpele ziel diepe indruk te maken en hem verbijsterd te doen staan en zelfs hen te bedriegen die waarlijk geloven dat hun beweringen feitelijk zijn.” -Thomas Winship, “Zetetic Cosmogeny”

Ons is geleerd dat “wetenschappelijke” boeken zoals Newton’s Principia Mathematica die de sferische heliocentrische mythe vertegenwoordigen, de waarheidsdragers zijn terwijl achtergebleven “religieuze” boeken zoals de Bijbel die een platte, geocentrische Aarde ter overweging geven, niet meer dan verouderde mythen zijn. Ons is geleerd dat het universum onintelligent ontworpen werd en willekeurig ontstaan is als een kosmisch toeval van alles-is-uit-niets voortgekomen! Ons is geleerd dat door miljoenen en miljoenen jaren van toevallige “evolutie” en gebeurtenissen, het

Oerknaluniversum zonnen, manen en planeten deed ontstaan, vervolgens water, en dan op een of andere manier uit dode inerte elementen eencellige bewuste

organismen tot leven kwamen, groeiden, zich vermeerderden en grotere, verschillendsoortige organismen werden die doorgroeiden, zich vermeerderden en muteerden, aan diversiteit en complexiteit wonnen (en aan geloofwaardigheid verloren) tot het punt waarop amfibieën aan land kropen, kieuwen door longen vervangen werden, lucht begonnen in te ademen, zich tot zoogdieren ontwikkelden, tweebenig werden, een tegenoverliggende duim ontwikkelden, tot apen evolueerden, en vervolgens in één finale mazzel-aaanpassing een hybride aap-man werd gemaakt, en de rest is mensheidgeschiedenis.

“Men neme alle denkbeeldige expedities in de lucht, speciaal geschreven om de aandacht van de jongeren te trekken, voeg hieraan toe alle schitterende avonturen van luchtschepen die in ‘Daughter of the Revolution’ genoemd worden, en plak hieraan al die wilde en onmogelijke zaken vast die in de huidige fictie-bibliotheken te vinden

zijn, en ik waag te zeggen dat de totaalsom niets onmogelijkers en belachelijkers zal zijn dan deze moderne wetenschappelijke waan van een globe die gelijktijdig in verschillende richtingen de ruimte in wegtolt met snelheden die geen mens bevatten kan: waarvan sommige bewoners met de hoofden naar beneden hangen en weer andere in verschillende kantelingsposities om aan de neigingshoek te voldoen. Noteer alle zwendel die ooit bedreven werd; benoem alle bedotterij waar u ooit van hoorde of las; voeg al de zwendelarij ooit blootgelegd en luchtbellen ooit doorprikt toe; maak een lijst met alle valkuilen die ooit voor de lichtgelovigen gegraven zouden kunnen worden, en u zult er niet in slagen een leugen zo grof te horen of zien, een zwendel zo ingenieus, of een luchtbel van zulke reusachtige dimensies als die, die in de naam van wetenschap tegen de niet-denkende massa gepleegd en haar opgedrongen is als onweerlegbaar feit door de vertolkers van moderne astronomie. Telkens weer werden hun theorieën bevochten en blootgelegd, maar zoals zo vaak heeft de meerderheid die niet voor zichzelf denkt, dat wat populair is geaccepteerd.” -Thomas Winship, “Zetetic Cosmogeny”

Ons is geleerd dat het summum van domheid en naïviteit was toen onze onwetende voorouders de Aarde als plat beschouwden en dat indien ook maar ’n enkeling nog steeds denkt dat de Aarde het onbeweeglijk centrum van het universum is, deze de primitiefste domkop moet zijn. Tegenwoordig is het etiket “Planaterrist” een synoniem voor “idioot” en een minachtend cliché om iemands intelligentie te beledigen. Bij het zien van een boek met de titel “De Platte Aarde Samenzwering” zou je al snel de neiging hebben gehad te lachen, de

boodschapper te bespotten, en de mogelijkheid dat iets dergelijks kan bestaan te ontkennen.

“Wat zou er zijn indien – in een korte periode van enkele weken – de wereldwijde overtuiging dat de Aarde dagelijks om een as draait en jaarlijks een baan om de zon beschrijft

als onwetenschappelijk bedrog ontbloot werd? Bedenk dat heden ten dage een draaiende en baan beschrijvende aarde niet eens als hypothese of zelfs theorie waar dan ook ter wereld geldt. O nee. Dit concept is veeleer een niet bestreden ‘waarheid’; een gevestigd ‘feit’ in alle boeken en andere media, de kerkelijke literatuur incluis. Kortom, Copernicanisme is een concept dat beschermd wordt door een bunker met een 15 meter dik plafond van ‘wetenschappelijk’ beton. Het is bedoeld ondoordringbaar te zijn. Het is een concept dat zich in ’s mensens geest heeft genesteld als de onverwoestbare hoeksteen van de kennis van de moderne verlichte mens. Vrijwel alle mensen waar dan ook is geleerd te geloven – en geloven daadwerkelijk – dat dit concept op objectieve wetenschap en nvooringenomen redenering is gebaseerd.” -Marshall Hall, “Exposing the Copernican Deception”

“99 van de 100 mensen zouden bij ondervraging hetzelfde antwoord geven; en dat antwoord zou zijn dat ‘de aarde een globe is die een baan om de zon beschrijft.’ De negenennegentig die dit antwoord geven, zouden dat doen omdat zij ‘weten dat dit het geval is.’ (!!!) ‘En hoe weten ze het?’ Stel hen deze vraag en ze zullen je met een verwelkende glimlach van deernis bejegenen met betrekking tot wat zij beschouwen als een denkstoornis jouwerzijds, en je op ongeveer deze manier antwoorden: ‘Het is altijd zo geweest. We hebben het op school geleerd. Knappe mensen zeggen dat het zo is; en zie hoe astronomen eclipsen kunnen voorspellen;’ dan

verliezen ze hun beheersing vanwege ‘het pure idee’ dat de globetheorie niet correct zou zijn, en een arrogant ‘er kan geen enkel twijfel over bestaan’ zal alles zijn wat ze over het onderwerp te zeggen hebben. Indien het echter mogelijk zou zijn deze 99 te bereiken, zou hen op onweerstaanbare wijze getoond worden dat de filosofie die verhaalt van een bolle en roterende wereld, vals is.” -B. Chas. Brough, “The Zetetic” Volume 1 Number 1, July 1872