Onze wereld is misschien wel veel vreemder en anders dan dat we ons ooit hebben kunnen bedenken. Wat wij beschouwen als vast( materie) blijkt namelijk helemaal niet zo vast te zijn. De kwantumtheorie toont dit aan. Maar om dit te visualiseren is er ook een experiment waarmee wordt aangetoond dat alles wat wij om ons heen ervaren als materie eigenlijk een energie frequentie is die pas iets wordt als we er naar kijken.

Deze test wordt het dubbele speet experiment genoemd

Zoals je misschien weet gedragen deeltjes ( materie) die je ergens op afschiet zich als kogeltjes en komen dus in het verlengde terecht vanwaar ze zijn afgeschoten.  Daar in tegen gedraagt energie zich als een golfbeweging. Zoals bijvoorbeeld een steen die in het water gegooid wordt. Er ontstaan golven die zich uitbreiden vanuit de steen.  Maar als je twee steen gooit en de golven komen samen ontstaat er een interferentie patroon. Het samenvoegen van de golven.

Dit verschil is belangrijk omdat wij alles wat materie is zien als een deeltje en alles wat energie is als golf. Maar dit experiment toont dus aan dat eigenlijk alles energie is totdat we het bekijken.

Allereerst de opstelling

We hebben een elektronenkanon nodig dat dus elektronen afvuurt op een plaat met 2 speten er in. Daarachter komt een fotogevoelige plaat die de resultaten van het experiment vastlegt (zie hier onder)

.

Allereerst worden er elektronen op de speten afgevuurd en je zou verwachten dat zich dan twee streepjes vormen op de foto plaat. zoals het zou zijn als je kogels afvuurt. Maar dit is dus niet zo, er vormt zich een interferentie patroon op de plaat zoals bij het tweede plaatje.

Dit was eigenlijk zeer tegen de verwachting van de onderzoekers in, want een patroon betekend dat de deeltjes zich als een golf gedragen en niet als vaste materie.

Maar om nu zeker te weten of een deeltje nu meer links of recht door de spleten gaan heeft men sensors geplaatst achter de spleten zodat het pad duidelijk zou worden. Het ongelofelijke gebeurt nu en dat is dat direct bij het meten het interferentie patroon verdwijnt en er twee rechte speten verschijnen.

het deeltje is van een golffunctie ineen geklapt tot vaste materie.

Dit heeft echter nogal gevolgen voor onze interpretatie van de werkelijkheid, het betekend namelijk dat materie pas materie wordt als we er naar kijken. En dat het anders slechts een veld van mogelijkheden is bestaande uit golffuncties (frequenties).

Om het nog meer speciaal te maken hebben de onderzoekers het experiment nog meer uitgebreid.

Het onderzoek werd 102 keer uitgevoerd en de resultaten werden in enveloppen gestopt.Dit betekend de resultaten van de metingen belanden in een enveloppe en de resultaten van de fotoplaat in een andere enveloppe. Beide enveloppen werden daarna in een grote afgesloten enveloppe gedaan.

Als eerste worden de eerste en de laatste onderzoek als controle geopend. De resultaten zijn duidelijk. Omdat er gemeten is door welke spleet de elektronen zijn gegaan staan er op de fotoplaat 2 keurige strepen. geen enkel probleem.

Maar nu komt het, de volgende 50 enveloppen worden geopend en eerst worden de resultaten van de elektronen metingen bekeken die dus in de ingesloten enveloppe zitten en daarna wordt de enveloppe geopend met de foto. Ook hier het zelfde patroon. Twee keurige strepen op de foto.

Nu zijn de tweede serie van 50 enveloppen aan de beurt maar hier doen we iets bijzonders mee, we verbranden eerst alle enveloppen met de meetgegevens die bijgesloten waren. En na het verbranden gaan we de foto’s bekijken.

Het kan haast niet waar zijn maar het gebeurt werkelijk, op de foto’s staat bij elke test een interferentie patroon in plaats van twee strepen!

Wat we hier nu zien is dat de werkelijkheid dus ook nog eens uitgesteld wordt en dus pas bepaald wordt als we de keuze maken om de meetresultaten niet te bekijken. Dit maakt deze test ook zo bijzonder want het geeft ons aan dat de factor tijd dus ook eigenlijk geen invloed heeft op dit experiment, maar dat slechts de keuze, van het wel of niet bekijken van de metingen, bepaalt wat materie is

Dit experiment is door alle universiteiten wel een keer uitgevoerd en het leidt altijd tot het zelfde resultaat waarmee men wel tot de conclusie moest komen dat dit dus werkelijk zo gebeurt. Onze werkelijkheid is dus inderdaad niet zo vast als we altijd wel hebben gedacht.

Hier nog een video waar in het hele experiment nog eens uitgelegd wordt