VERTROUWEN

Vraag: Is het waar wat L. Ron Hubbard zei: ‘Op de dag dat we elkaar volledig kunnen vertrouwen, zal er wereldvrede zijn’?

Antwoord: Nee, niet echt, omdat hij het zo laat klinken, dat als we er maar aan werken om elkaar te vertrouwen, en daarin ook nog slagen, dat we dan wereldvrede kennen.

Dit is weer zo’n onjuiste verdraaiing van de waarheid uit het filmtheater.

De internationale gemeenschap waar ik meer dan zeventien jaar mee verbonden ben geweest, spendeerde de meeste tijd aan het leren vertrouwen van elkaar, met diverse technieken en processen zoals ‘The Forum.’ Er was wat vooruitgang en die gemeenschap was misschien wat verdraagzamer dan elders, maar ik kan niet zeggen dat ze er ver mee kwamen.

Elkaar vertrouwen echter, is niet een doel op zichzelf; het is een bijproduct, zoals Jed McKenna het over het bijproduct onthechting heeft. Het is iets wat het resultaat is van iets anders.

Het enige waar je op dient te vertrouwen is je Oneindige Ik. Als je die vertrouwt, dan vertrouw je automatisch alles en iedereen in jouw holografische ervaring, omdat die door jouw Oneindige Ik is gecreëerd, tot op het kleinste detail.

Als je op jouw Oneindige Ik vertrouwd en er verschijnt iemand in jouw hologram, dan weet je dat je die ook kunt vertrouwen – dat ze het filmscript volgen van jouw Oneindige Ik, woord voor woord – omdat ze er alleen zijn op verzoek en met toestemming van jouw Oneindige Ik.

Als je steeds maar in gedachten hebt dat iemand daarbuiten jouw iets slechts zou kunnen aandoen, dan is het nutteloos om te proberen elkaar te vertrouwen. Als je op je Oneindige Ik vertrouwt, dan weet je dat zoiets gewoon niet mogelijk is.

Daarom kun je beter zeggen: ‘Op de dag dat we onze Oneindige Ik volledig vertrouwen, zal er wereldvrede zijn.’

Ja, individuele vrede is mogelijk, ondanks wat er daarbuiten in jouw hologram gebeurd. Individuele vrede is het enige waar je door je vrije wil controle over hebt. Ook als oorlog en geweld om je heen losbarsten, kun je nog steeds vrede ervaren omdat je volledig op je Oneindige Ik vertrouwt en op de ervaringen die het voor je creëert.

Als we het nog breder trekken kunnen we zeggen: ‘Op de dag dat we onze Oneindige Ik volledig vertrouwen, zullen we wereldvrede ervaren.’ Maar dat zal voor één Speler tegelijk zijn, met onvoorwaardelijk vertrouwen in zijn Oneindige Ik…

…wat, zoals ik zei in hoofdstuk achttien, iets is dat niet zomaar komt.

We hebben in jaren onze Oneindige Ik niet vertrouwd en gaven onze plaats in het leven de schuld, terwijl we ons tegen zijn ervaringen voor ons afzetten. Dat te veranderen zal tijd kosten.

Maar met Roberts proces, met spirituele autolyse en het loslaten van oordelen en angsten – in het bijzonder de egolagen die je laten denken dat je de bus moet besturen – zul je weldra weten dat je Oneindige Ik te vertrouwen is en in feite het enige is wat je hoeft te vertrouwen. De rest zal allemaal volgen.

Zoals de Bijbel zegt:

Vraag je dus niet bezorgd af: ‘Wat zullen we eten?’ of: ‘Wat zullen we drinken?’ of: ‘Waarmee zullen we ons kleden?’… dat zijn allemaal dingen die de heidenen najagen. Jullie hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben. Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.₁

En geparafraseerd in de taal van het holografisch universum:

Richt je op het vertrouwen van je Oneindige Ik, en weet dat het voor de rest zal zorgen.

‘Maar,’ hoor ik je vragen, ‘hoef ik dan helemaal niets te doen? Ik bedoel, kan ik erbij gaan zitten en erop vertrouwen dat mijn Oneindige Ik me zal voeden, mijn familie kleden, me een dak boven m’n hoofd geven en voor onze noden zal zorgen? Is dat niet een ietsje onverantwoordelijk?’

Wel… ja, dat wil ik inderdaad zeggen; en nee, het is helemaal niet onverantwoordelijk, wat overigens een oordeel zou zijn, alweer vermoedelijk geleerd van onze ouders. Trouwens, wie anders zou jouw hologram met eten, kleren, familienoden en het dak boven je hoofd kunnen creëren dan jouw Oneindige Ik?

Maar ik wil er zeker van zijn dat we de nadruk op het juiste woord leggen: ‘Hoef ik werkelijk niets te doen?’ Alles wat je hoeft te doen, is Speler zijn en het holografische universum ervaren die jouw Oneindige Ik voor je creëert. Verder niets.

Ik wil niet de indruk geven dat de tweede helft alleen maar bestaat uit de hele dag zitten. Dat zou ontzettend saai worden (tenzij je dat gelukkig maakt). Eigenlijk is het coconleven voller, interessanter en actiever dan ooit. Maar in plaats van iets te ‘laten gebeuren,’ of het hebben van doelstellingen, agenda’s en plannen, reageer je eenvoudig van moment tot moment op de omstandigheden die jouw Oneindige Ik creëert. In de tweede helft kun je alleen in ‘reactieve mode’ leven, zoals Robert Scheinfeld het noemt.

Bij het woord reactief wil ik niet zeggen dat je geen beslissingen neemt. Dat doe je wel; soms zelfs beslissingen voor de toekomst, zoals het plannen van een seminar of een trouwdatum voor één van je kinderen. Als in onze realiteit een holografische ervaring verschijnt, zijn we vrij erop te reageren; om te doen wat ons goed lijkt en nodig voor het moment. Dat is heel wat anders dan iets ‘laten gebeuren’ of het gevoel hebben dat we ‘iets moeten doen’ in ons leven. Een Oneindige Ik heeft ongetwijfeld vele interessante ervaringen gepland voor zijn Speler – zeker in de tweede helft van het spel – als we maar stoppen met zelf regelen en vertrouwen op onzeOneindige Ik, dan krijgen we een leven waarvan je alleen maar kunt dromen en wat onszelf nooit zou lukken.

Ik neem aan, omdat je dit boek leest, dat je niet totaal gelukkig bent met de manier waarop je leven zich ontwikkelt. Ik neem ook aan dat je vindt dat jij de buschauffeur bent. Waarom zou je jouw Oneindige Ik geen kans geven, het vertrouwen geven en de boel eens loslaten?

Je zou kunnen experimenteren met de drie oefeningen uit hoofdstuk achttien, voor vierentwintig uur alleen maar doen wat je leuk vindt, en Ja zeggen tegen alles wat in jouw hologram verschijnt, voor vierentwintig uur maar. Ik ben er van overtuigd dat je na die drie dagen genoeg direct bewijs zult hebben dat jouw Oneindige Ik te vertrouwen is en dat je dat vertrouwen meer en meer zult gaan beoefenen.

Alle vertrouwen begint met vertrouwen in je Oneindige Ik.

EINDNOTEN

1. Biblija.net, Mattheüs, 6.31-33 – Verder lezen

Vlinders zijn vrij is een boek geschreven door Stephen Davis. Hij verwoord in dit boek zijn kijk op onze werkelijkheid. Een kijk die voor een groot gedeelte aansluit bij mijn eigen kijk op de werkelijkheid, de virtuele holografische realiteit.

Omdat Stephen het op een zeer unieke wijze beschrijft wil ik jullie dit niet onthouden. De komende tijd zal ik het complete boek op mijn blog publiceren.

Stephen heeft zijn boek vrijgegeven voor publicatie.

Voor de totale inhoudsopgave kijk op: Vlinder zijn vrij