Vlinders zijn vrij is een boek geschreven door Stephen Davis. Hij verwoord in dit boek zijn kijk op onze werkelijkheid. Een kijk die voor een groot gedeelte aansluit bij mijn eigen kijk op de werkelijkheid, de virtuele holografische realiteit. Omdat Stephen het op een zeer unieke wijze beschrijft wil ik jullie dit niet onthouden.         De komende tijd zal ik het complete boek op mijn blog publiceren.               Stephen heeft zijn boek vrijgegeven voor publicatie.   Voor de totale inhoudsopgave kijk op: Vlinder zijn vrij

ONTHECHTING & BEGEERTELOOSHEID

In het vorige hoofdstuk heb ik gezegd dat ‘onthechting heeft niet alleen te maken met dingen waar we van fa willen, maar ook met dingen die we wel willen en liefhebben.’

Dat klinkt als het achterlaten van alles, wat het vlinder worden een stuk minder aantrekkelijk zou kunnen maken. Maar zo is het niet. Laat me daarom onthechting beter uitleggen; laten we kijken wat onthechting niet is…

Onthechting, of ongebondenheid of begeerteloosheid, is een begrip dat we bij alle grote religies in het filmtheater tegenkomen en waar nodig is veranderd en verhaspeld, zodat het voor een Volwasmens niet meer werkt.

Het onthechten, het afstand doen van begeerten en daarmee van lijden, is een belangrijk principe en zelfs een ideaal in de Bahá’í, Boeddhisme, Christendom, Hindoeïsme, Judaïsme, Jainisme, Kabbala en Taoïsme…. In religieuze teksten van het Boeddhisme en het Hindoeïsme wordt het tegenovergestelde ervan uitgedrukt als upādāna, wat ‘gebondenheid’ betekent. Gebondenheid, het onvermogen om het onthechten te beoefenen of te omarmen, wordt als het belangrijkste obstakel gezien naar een sereen en vruchtbaar leven. Vele andere spirituele tradities zien het onvermogen tot onthechting als een voortdurende toestand van zorg en rusteloosheid door begeerte en persoonlijke ambities.

Een van de belangrijkste leringen van het Zenboeddhisme is onthechting. Hoewel de leringen over onthechting gemakkelijk zijn te begrijpen, zijn ze niet eenvoudig uit te voeren. Niettemin is het essentieel, als we in een wereld van voortdurende verandering sereen en vruchtbaar willen leven, om onthechting te cultiveren… Onze wereld is er een van verlangen. Elk levend wezen komt voort uit verlangen en bestaat uit een combinatie van verlangens. We zijn uit het verlangen tussen onze vader en moeder geboren. Daarna, tijdens ons bestaan, worden we afgeleidt door vele dingen en worden we bronnen van verlangen. Deze verlangens doen gebondenheid ontstaan. Voor elk verlangen is een corresponderende binding, namelijk het object van het verlangen. Wij zijn bijvoorbeeld opvallend gebonden aan ons lichaam. Als iemand dat lichaam bedreigt, worden we angstig en willen dat beschermen. Wij genieten van fysiek comfort en van zintuiglijk vermaak. Aldus zijn we sterk gebonden aan het lichaam. Maar als we die afhankelijkheid nader beschouwen, zien we dat het een potentiële bron van lijden is.

Een van de belangrijkste redenen waarom dit concept niet werkt is, dat het is gebaseerd op oordeel – de veroordeling dat begeerte slecht is en begeerteloosheid goed. Het bevat ook weerstand tegen verlangen; en zoals vele anderen hebben aangegeven, is het verlangen naar begeerteloosheid in zichzelf een verlangen.

De waarheid is dat er niets mis is met verlangens en er geen redenen zijn om dat te weerstaan of er zonder te willen leven. We zijn vrij om alles te verlangen wat we willen. Ze maken ons leven interessant en opwindend. Het probleem begint echter, als we ons gaan binden aan de vervulling van die verlangens. Met andere woorden, raak niet gebonden aan het bereiken of vervullen van je verlangens; dus of je die verlangens nu wel of niet realiseert, laat die geen effect hebben op jouw geluk of geestelijke toestand. Het is niet het verlangen waar we van moeten onthechten, maar van de verbondenheid aan de vervulling.

Ik kan me voorstellen dat de Boeddha dit wist en onderwees, maar zijn volgelingen begrepen het niet of het lukte hen niet. Dus maakten ze verlangen tot onderwerp van onthechting in plaats van de bindingen met het gevolg van verlangen. Zie volgend citaat…

 Ieder verlangen heeft een corresponderende binding, namelijk het object van het verlangen.

Maar nee, nee, nee! Het is de binding aan de vervulling van het verlangen, niet aan het object van verlangen zelf! Alle lijden komt voort uit binding met de vervulling van de verlangens, die geeft teleurstelling als dat verlangen niet wordt vervuld, ondanks alle meditatie, gebeden, visualisaties en hard werken. Het lijden komt nietvoort uit het verlangen zelf.

Jed McKenna zegt het simpel…

Alle bindingen aan de droomstaat bestaan uit energie. Die energie noemen we emoties. Alle emoties, positief en negatief, zijn bindingen.

Ik heb een aantal verlangens waar ik niet aan gebonden ben. Ik heb bijvoorbeeld het sterke verlangen een zeilcatamaran van 56 voet te bouwen₄ waarmee ik als vlinder de oceanen kan gaan bevaren, kan scubaduiken, en van het gezelschap van walvissen en dolfijnen kan genieten. Maar ik ben niet aan de vervulling ervan gebonden; dat zal geheel van wat mijn Oneindige Ik afhangen. Ik heb geen plan voor die catamaran en die staat ook niet op mijn agenda, noch doe ik iets om dat mogelijk te maken anders dan het opwindende idee van het moment. Ik heb eenvoudig plezier in dit verlangen, droom ervan en maak wat ontwerpschetsen van de boot en ben benieuwd of de rimpelingen van mijn universum die richting op zullen gaan.

Geen enkele spirituele lering die over onthechting spreekt heeft hier het recht toe. Hier hebben ze het geen van allen over. ‘Cultiveer een gevoel van onthechting’ zeggen ze. Een gevoel van onthechting. Van welke planeet komen ze? Ze hebben geen idee wat onthechting betekent. Ze lijken het te hebben over het onthechten van je verlangen naar een BMW of naar Mr. Right. Tracht eerder te onthechten van wat je lief hebt! Van wat je bent! Van alles wat je tot een lid van de menselijke soort maakt! En dat is dan nog maar het begin.

Kort gezegd, je bent aan iets of iemand gebonden als die iets of iemand jouw gevoel kan beïnvloeden. Met andere woorden…

• …je bent aan iemand gebonden als wat die doet of zegt bepalend is voor jouw welbevinden of voor het gebrek hieraan.
• …je bent aan iets gebonden als dat iets goed moet zijn om jou ook goed te doen voelen.
• …je bent aan je onechte egolaag gebonden, als je jezelf daarmee vereenzelvigd.

De onthechting waar we het meest in geïnteresseerd zijn is die, van het ego dat je naar het misverstand leidde van wie denkt dat je bent, naar onthechting van wat we niet zijn, die automatisch zal plaatsvinden als we overgaan tot spirituele autolyse. Onthechting hoef je niet actief na te streven of te beoefenen; de lagen van onechte identiteit zullen eenvoudig wegvallen, als een ui die wordt afgepeld. Op onze weg naar wat we zijn en daarmee naar wat weniet zijn, zullen we van die identiteiten onthecht raken. Dát is onthechting.

Je kunt onthechting vergeten… Je plaatst het paard achter de wagen. Onthechting is niet de sleutel naar vrijheid, het is een bijproduct.

Een van de vele mooie geschenken in mijn leven kwamen van andere Spelers, op vijfenvijftigjarige leeftijd toen ik verliefd werd op een vrouw die zich al gauw als mijn moeder begon te gedragen. Voor het eerst van mijn leven gunde ze mij een blik op de nog steeds aanwezige bindingen met mijn ouders, hoewel ze toen allang overleden waren. Het is onnodig te zeggen dat het geen prettige herinneringen waren. Ik moest bij het verwerken van dit deel van mijn kindertijd, een heel jaar lang zelfs, zowat ieder dag wel huilen.

Maar als gevolg van mijn liefde voor haar raakte ik zo aan haar gehecht, dat ik volkomen afhankelijk van haar werd, van wat ze ieder minuut van de dag zei of deed. Het was zo erg, dat als ze me ’s morgens niet op de goede manier kuste voor ze weg ging, ik van de kaart was en mijn dag verpest.

Het was het Al-Anon programma ₇ dat me heeft geholpen die bindingen te verbreken. Al-Anon onderwijst het niet verlaten van een alcoholicus die je liefhebt, je blijf bij ze en je blijf je goed voelen, ongeacht wat ze zeggen of doen. Toen ik eenmaal kans zag om de band met mijn ouders en mijn verloofde te verbreken, was ik niet langer afhankelijk van wat ze deden of zeiden, of van hoe ze me kuste; ik ging toen onvoorwaardelijk van haar houden.

Als ik het dus over onthechting heb, dan betekent dat niet dat je alles moet achterlaten. Het betekent niet dat je moet stoppen met van iemand te houden, maar dat je er niet langer van afhankelijk bent. Het betekent niet dat je moet stoppen met jezelf mooie dingen in je leven te wensen, maar dat je aan het bezit ervan niet gebonden bent. Het betekent niet dat je niet meer mag genieten van je favoriete gerecht of van een goed glas wijn; het betekent dat jouw geluk er niet van moet afhangen.

Het betekent dat je de grot met medegevangenen achter je moet laten, om zo de wereld buiten de grot te kunnen ervaren. Het betekent het achterlaten van het filmtheater en mede Kindmensen en Volwasmensen, om zo waarheid te vinden in wie je werkelijk bent.

Het ontwakingsproces lijkt op het vernietigen van ego, maar dat is niet geheel juist. Je zult ego – het onechte zelf – zo lang je leeft nooit geheel kwijtraken, en het is ook niet belangrijk. Wat maakt die emotionele hechting die ons bindt aan de droomstaat nu uit; ze houden ons op onze plaats en laten ons voelen dat we van iets echts deel uitmaken. Vanuit die egobanden groeien energieke ranken, die ons als wortels aan de droomstaat hechten; en om te onthechten zullen we die af moeten breken. De emotie-energie is onze levenkracht, en de hoeveelheid hiervan bepaalt de kracht van de emotie. Haal die energie uit de emotie, en wat hou je over? Een steriele gedachte. Een lege dop. In die zin is bevrijding van hechting een proces van ontwaken, maar het zijn niet zulke hechtingen die we hebben, ze zijn wat wij zijn.

Zie het zo… om vlinder te worden moet de rups haar afhankelijkheid van haar lichaam opgeven, het gevoel op de aarde rond te kruipen, de bladeren die zij graag at, de 4000 spieren waaruit ze bestond, de haren die haar beschermden, en zo verder. Maar het opgeven van die afhankelijkheid is, als het eindresultaat een vlinder is, de moeite waard, met zijn mooie kleuren, lichte lijf, vleugels om mee te vliegen en de heerlijke smaak van nectar.

Vlinder zijn is een prachtige sensatie; het is totale vrijheid.

In zijn tweede boek uit de Enlightenment Trilogy, Spiritually Incorrect Enlightenment, heeft Jed McKenna de notities van een van zijn studentes, ene Julie, opgenomen…

Het spookt in mij geest, het spookt in mijn gedachten. Ik wordt achtervolgd, bezeten en geplaagd door demonen! Mijn moeder is hier! Mijn ongeboren kinderen zijn hier. Mijn toekomst, mijn dromen. Iedereen die iets voor me betekent, goed of slecht, plezierig of onplezierig, is hier. Hoe komt dat? Waarom heb ik ze niet meteen gezien? Natuurlijk zijn ze hier. Het is waar ze zijn. Mijn zolder dat ben ik zelf, er is niets anders. Of ze wel of geen fysieke tegenhangers hebben in de reële wereld, heeft voor mij geen betekenis, net zoals ik, een reëel persoon in de reële wereld, betekenisloos ben voor hen. Waarnemen is realiteit. Ik wordt bezeten door mijn eigen waarnemingen; niet door dingen of mensen, toekomst of verleden, maar door mijn waarneming van hen. Het zijn mijn connecties, mijn bindingen. Misschien ben ik wel de som van die connecties, die bange verlangens en inhaligheid. Wat zijn bindingen trouwens? Een geloof, dat is alles. Een sterke waarschijnlijk, maar toch een geloof. En ja Jed, ik weet het: Geen geloof is echt. De pen is machtiger dan het zwaard, toch Jed?Je schreef over een zwaard, maar dat was maar een metafoor. Het is de pen. Spirituele Autolyse is de macht van de pen, welke de macht van de geest is, de macht van het zien, helder zien. Ja, ik zal degenen die mijn geest bewonen doden. Ik zal ze doden door helder de bindingen te zien die ze hier houdt. Ik zie die bindingen nu. Ik zei emoties hun werk doen en begin te zien wat ze zijn. Ik begin te begrijpen waaruit deze gevangenis van zelf in werkelijkheid bestaat.

Ik hoop dat de wijze waarop je in je cocon in het dagelijkse leven staat nu duidelijk is. Eerst verwerk je de fysieke en emotionele moeilijkheden die je met je interacties met mensen en de wereld daarbuiten tegenkomt. Dan komt het zoeken om onechte kennis en emotionele bindingen los te kunnen laten, de opgebouwde lagen van je ego, totdat je weet wie je werkelijk bent.

Het externe zoeken is slechts één kant van het verhaal. De andere is het interne deel; de trage, pijnlijke vervellingsweg van het zelf, laag voor laag, beetje bij beetje. Spirituele zelfontbinding. Sommige persoonlijkheidslagen vallen gewoon weg, sommige scheuren af in lange repen of slappe brokken, en sommige moeten nauwkeurig en nauwgezet operatief worden verwijderd. Alles wat ik in tientallen jaren was geworden moet ik nu ontworden. Ik was alleen maar geloof, daarom moest ik alles wat ik geloofde gaan ongeloven. Mijn nieuwe wereld was koud en helder en eerlijk, maar mijn oude wereld was nog steeds vol met ’s levens ophopingen van geloof en meningen, onechte kennis en emotionele bindingen – al de schadelijke resten en giftig afval waar het ego uit bestaat – het moest allemaal weg. Het is een proces en het kost tijd. De wereld mag misschien in een flits vergaan, het zelf neemt zich meer tijd om weg te branden. Daar bestaat geen bom voor. Voor de vernietiging van het zelf bestaan geen mooie Latijnse woorden of mantras in Sanskriet. Geen realisaties of inzichten of openbaringen die het onechte zelf in een flits wegvagen. Zij die beweren in een flits te zijn ontwaakt, zijn het meest misleidt van allemaal…

Het zal nu duidelijk zijn dat ware en complete spirituele lering in drie woorden worden weergegeven, [Wie Ben Ik?], terwijl zij, die bibliotheken met boeken en grijsgebaarde geleerden nodig hebben om te ontcijferen, alleen maar meer duisternis en verwarring produceren. Het zal nu duidelijk zijn dat er geen gevallen van plotselinge verlichting zijn, dat ontwaken niet het resultaat is van een enkele openbaring, maar een lange moeizame weg, waarin elke stap op zichzelf een lange moeizame weg is. Het zou nu vanzelfsprekend moeten zijn dat dogma’s, geloven, doctrines en filosofieën strikt droomstaat fenomenen zijn zonder een onafhankelijk bestaan in waarheid. We hoeven nu alleen maar naar een leraar, een boek, een spirituele of religieuze bewering te kijken, om meteen te weten wat de waarde ervan is. We hoeven nu alleen maar naar gedachten, geloof en emoties te lijken, om zonder vergissing te weten wat echt is en wat niet. Het moet nu duidelijk zijn dat er geen ruimte is voor debat of meningen, over wat echt is en wat onecht. Het onderscheid is onmiskenbaar: Waarheid bestaat. Onwaarheid niet.

Roberts Proces en Spirituele Autolyse. Voor de transformatie naar vlinder ken ik geen enkel ander proces dat beter werkt. Je kunt natuurlijk altijd met een eigen proces komen als je denkt dat die beter voor je is. Ik wil je er dan wel aan herinneren dat elk proces uit het filmtheater in je cocon niet zal werken, omdat die de verkeerde uitgangspunten bevatten (b.v. de films zijn echt). Sinds het tegendeel waar is, is het verstandig om zo’n proces niet mee je cocon in te nemen.

Bovendien zal elk eigen coconproces bepaalde elementen moeten bevatten, zoals…

…de erkenning dat er daarbuiten geen objectieve, onafhankelijke realiteit is en dat de ervaringen die je meemaakt niet echt zijn,

• …de lokalisatie en het loslaten van oordelen, geloven, meningen en angsten,
• …het terugtrekken, verbreken of uitschakelen van energie naar een persoon, plaats of ding in het hologram,
• …waardering voelen voor mensen, plaatsen en dingen in je hologram, voor hun rol in jouw proces, ook voor jouw Oneindige Ik, voor het creëren.
• … identificering en onthechting van de in het filmtheater opgedane egolagen, met het doel het ware antwoord te vinden op de vraag ‘Wie Ben Ik?’

Daarbij komt dat elk proces eenzijdig en door jezelf moet worden uitgevoerd, wat inhoudt dat het niet mag afhangen van wie of wat dan ook van buiten, wat ze ook doen of zeggen. Je initieert en ondergaat het proces zélf, ongeacht wat anderen in jouw ervaringen doen. Een ander mag niets veranderen; je verandert alleen je eigen reacties en respons.

Laten we ook herhalen en benadrukken dat je het proces van Robert in je hoofd kunt doen, maar dat spirituele autolyse alleen werkt als je het ook opschrijft. Het probleem met het proces in je hoofd is, dat het ego, bang als het is om vernietigd te worden, terug gaat vechten en wegen gaat vinden die je angst kunnen voeden en je voor de gek gaan houden met dat, waar aan je gewend was. Als je dus met je eigen proces komt, zul je een manier moeten vinden om het uit je hoofd te krijgen, om fysieke afstand te creëren tussen jou en dat waar je naar kijkt.

Wie weet. Mogelijk kom je met een nieuw proces waar anderen ook wat aan hebben tijdens hun tocht over de bergen. Dan kun je ook een boek gaan schrijven! Ondertussen hebben de processen van Robert Scheinfeld en Jed McKenna hun waarde bewezen; ze werken en dat zegt iets. In twee jaar tijd heb ik van deze procescombinatie, Roberts proces en Jeds spirituele autolyse, betere resultaten gezien dan er bereikt konden worden met een leven van mediteren en visualiseren. Zoals ze zeggen in 12-stappen programma’s: ‘het werkt als je er aan werkt, en het is het waard.’

Als je jezelf er ijverig en trouw aan zet, aan wat voor werkbaar proces dan ook, kan ik je ook zeggen waar je zult eindigen.

Je zult alle oordelen over alles en iedereen kwijt raken. Je zult niets meer als goed of slecht, als beter of minder, als juist of onjuist of als het goede of kwade beoordelen.

Je zult alle geloof die je koesterde achter je laten, inclusief het geloof in wie je dacht te zijn.

Je meningen zullen verdwijnen en niet worden vervangen.

Je zult angst uit je leven bannen, inclusief angst voor de dood of voor niet-bestaan, wetende dat alles volmaakt is zoals het is en je nergens bang voor hoeft te zijn.

Kort gezegd zul je worden tot…niets – een volledig gerealiseerde non-zelf,₁₁ zoals anderen het hebben genoemd – niets dan vreugde en waardering en sereniteit van zijn.

‘Waarlijk, ik heb met totale verlichting niets bereikt,’ zei de Boeddha.

Een vlinder is niets; en als vlinder zul je uiteindelijk vrij zijn – vrij van geloof, denkbeelden, meningen, onechte kennis en egobindingen; vrij van drama, conflicten, pijn en lijden; free to fly, fly away, high away, bye bye.